*خطر حمله به سطح هوشیاری*

در مواجهه با نمایش *راز باغ پشت پنجره* اثر هنرمند گرامی جناب آقای *صالح خواجه* با تئاتری در ژانر ابزورد روبرو هستیم. قاب بندی های سورئالیسم موجود در اثر - گفتگوی نرون ها در داخل مغز (و درمعدود قاب های کوچکی در داخل چشم) و همچنین گفتگوی بلند بلند دو عاشق، تا حدودی اثر را از لحاظ متنی به سمت رئالیسم جادویی متمایل می کند اما نمی رسد. بررسی فلسفه ی تناسخ با تکرار جمله ی *چشم انتظاری بعد از خداحافظی سخته* و *خطر به خواب رفتگی عمیق* نشان می دهد که نورون ها در جابجایی خبرها -در فضای تاریک و روشن داخل مغزمان- جدایِ از انتقال مفاهیم اولیه می توانند عاشق شوند. ترکشِ موجود در اثر گویی در همه ی انسان ها وجود دارد. گاهی درد دارد و گاهی لذت می بخشد.
سلول های خاکستری مغز و هسته ی مرکزی پالایش داده ها -در زمان هایی که خودمان داوطلبانه و عاقلانه بخواهیم- به دستکاریِ گزارش ها می پردازند. البته اگر عامدانه خودمان بخواهیم.
صالح خواجه در این نمایش بار دیگر جدال مابین *جبر و اختیار* را به رخنمون گذاشت. گریم خاص و سنگین نمایش تداعی کننده ی جمله : *متفاوت بودن آنقدرها هم بد نیست* بود.
گریم، نور، صدا ، آکسسوار، میزانسن ها و حرکت در بلک باکس سالن نگاه - در مجموعه تالار فخرالدین اسعد گرگانی- تا حدود ... دیدن ادامه ›› زیادی مخاطب را اقناع می کرد که به دیدار رازهای متعددی در اطراف خویشتنِ خویش بنشیند. گره های موجود در متن و اجرا به جذابیت اثر افزوده و مخاطب را برای رمزگشایی هایِ پی در پی به چالشی عمیق دعوت می کرد.
هبوطِ موجود در نمایش در دو قابِ حرکت های ساکن مخاطب را به یادِ لحظه یِ فرار و کوچ ِقابیل پس از کشتن هابیل می اندازد .
جنگیدن و نجنگیدن با احترام به عقاید دیگران نشان داد که نیرویی قوی تر از وظیفه به نام عشق وجود دارد. در این نمایش، انتقال مفاهیم بزرگ با کوچک ترین حرکت ها و واژآرایی هاگ اتفاق افتاد.
مخاطب پس از پایان اثر دچار یک آغاز و یک سوال بزرگ است:
*عمری که با وظیفه تمام نشد با عقیده تمام می شود؟*

ضمن تشکر از تمامی هنرمندان و همراهانِ این اثر زیبا و قابل تعمق؛ شهروندان هنردوست و فرهنگ مدار گرگان و همچنین خانواده بزرگ تئاتر استان را برای دیدن این نمایش دعوت می کنم. امید آنکه در هنگامه ی دانا گری و لذت بردن- از دیدار یک اثر هنری- جان و روح خود و دیگران را به خوانِ زیبایی دعوت کنیم.

ارادتمدار حسین ضمیری
۱۴۰۱/۲/۲۴