نمایش خیلی خوبی بود و موضوعی که بهش پرداخته شد برام جالب و جدید بود و هنوز هم دارم بهش فکر می‌کنم. بازی آقای آل خمیس و بازیگر نقش خرِ پدر (متاسفانه اسمتون رو نمیدونم، اما غمی که تو چشم‌هاتون بود چه موقع اجرا و چه بعد اون...) رو خیلی دوست داشتم. نورپردازی و موسیقی هم خوب استفاده شده بود.
خوشحالم که تونستم در تالار مولوی تماشاش کنم خصوصا تو این وضع اقتصادی که هنوز به نیمه ماه نرسیده... :)
خلاصه که ممنون از تیم تاکسیدرمی و با آرزوی درخشش بیشتر براتون.