من سوالی دارم و ممنون میشم اگر کسی پاسخ بده
در نمایش در دیالوگی به وضوح اشاره میشه که دوران پس از شاهه (یعنی انقلاب به بعد)
با این حال ظاهر کاراکترها به وضوح به اون دوران مربوطه. یعنی خانوما کت دامن دارن و آقایون کراوات
از طرفی
ما با تلفنهای خیلی قدیمی دهه چهلی مواجهیم روی میز کارمندها
و در کنارش مونیتورها ال سی دی هستن

این طراحی صحنه و لباس عامدانه بوده؟
حتی میشد برداشت کنیم که داستان جایی غیر از ایران میگذره
اما
در دیالوگهایی به خود شهر تهران و معاصر بودن زمان اشاره شد.