چقدر دلچسب بودید برای من..
نه کنترل اشک هام رو داشتم و نه قهقه هام..
یه آدم عجیب و تازه ای شده بودم تو اون یک ساعت..
و با یه حال وهوای گیجی ... دیدن ادامه ›› سالن رو ترک کردم..
چقدر تنهاییم ما تو این زندگی!
فرقی هم نمیکنه الان یا بعدا کی در کنارمون باشه همه ما در نهایت همون پسر خانواده ایم‌ که رفتن عزیزانش رو تک به تک به چشم دیده ومویی سپید کرده...
آخرش هم هممون روی اون نیمکت تنهاییم..
هرچقدر حین نمایش حالم خوب بود بعدش یه غم عجیبی نشست روی دلم..یه غم خیلی واقعی!

خلاصه خیلی کارتون درسته کیف کردم در کنارتون..
همیشه بدرخشید 🙌🏻

ولی واقعا کاش هیچ پدر و مادری از پیش بچه هاشون نمی رفتن..."ناموسا" کاش نمیرفتن!