دوست عزیز، به نظرم اتفاقا باید به بچه هامون یاد بدیم که اعتراض کنند.... هرچیزی رو تاب نیارند.... و به حق خودشون آگاه باشند.. حتی اگر مجبور باشند که از علاقه مندی شون صرف نظر کنند....

به نظرم «آگاهی داشتن» و به تبع اون «اعتراض» رو باید از بدیهی ترین و اساسی ترین حق خودمون بدونیم و به بچه هامون یاد بدیم.... قبل از اینکه هر چیز دیگه ای رو بهشون یاد بدیم...

درسته، ولی وقتی بعدازظهر دخترت رو میخوابونی که ساعت نه شب بتونه نمایش ببینه و با ذوق و شوق مسیری طولانی رو طی میکنی که ببریش به رویداد فرهنگی هفته، دلت نمیخواد چیزی خاطر نازنینش رو مکدر کنه. و مهمتر از اون نباید از تئاتر مقدس خاطره بد براش بمونه.

کاملا درست ه، مادر مهربون....

اما به نظر من، دقیقا چون یه اتفاق فرهنگی ه، و بچه های این نسل، از قضا، خیلی تحلیل گر و خیلی استدلالی هستند، خیلی راحت میتونیم باهاشون صحبت ... دیدن ادامه ›› کنیم....

اما،اینطوری یاد میگیرند که برای رسیدن به علاقه مندی هاشون ، به کم ترین رضایت بدند و به اینجایی که ما هستیم برسند.
مایی که معتقدیم«کاچی به از هیچی » و کاری ازمون برنمیاد.....در برابر اونایی که معتقدند«همینی که هست»... میخواید، بخواید ،
نمیخواید هم نخواید....(تا حالا این جمله رو ننوشته بودم... چقدر یه جوریه)
و البته که هر دو طرف دارند تربیت میشند... هر دو هم به اشتباه....


البته من خدا نکرده قصد دخالت و چیز دیگه ای نداشتم.....فقط دوست ندارم بچه هامون، اشتباهی و ناخواسته شبیه قسمت های بد و ناخوب شخصیتی ما بشن....