(این تنها و تنها نظرمنه و تخصصی نیست و اگر اشکال و ایرادی در نظر و ایده‌ی من در مورد نمایش بود حتما بهم بگین 🙏)
.
نمایش «کروکودیل» از اون دست نمایش‌های متفاوت و عجیب و غریبه. معمولی نیست، متن و فضای عجیبی داره، موسیقی حس عجیبی به آدم می‌ده و حتی بازی‌ها و شخصیت‌ها هم عجیبن و می‌شه ده‌ها برداشت از متن و بازی‌ها و فضاها و موسیقی و کل نمایش داشت.
.
یه چیزی که خیلی برای من جالب بود این بود که وقتی که داشتیم دنبال صندلی می‌گشتیم و می‌خواستیم بشینیم، خانم «نوروزی»، بازیگر نقش اول زن نمایش، پشت میزی ایستاده بودن بدون ذره‌ای حرکت و چشم باز کردن و حواس‌پرتی داشتن، تا زمانی که تئاتر غاز بشه. این خیلی جالب و جذاب بود برای من و به نظرم نشان دهنده‌ی تمرکز زیاد ایشون بر روی نمایش و کاریه که قراره ... دیدن ادامه ›› انجام بدن.
.
بازی‌ها خوب بودن، به عنوان کار اول خیلی خوب و تمیز اجرا شده بود. بازیگر آقا با احساس بیشتری بازی می‌کردن، به حدی که داد و فریادها و روی میز کوبیدن های وسایل آدم رو میخکوب می‌کرد و نمی‌ذاشت آدم ذره‌ای جم بخوره. خانم بازیگر هم اولای نمایش، نمی‌تونستن اون حس مورد نیاز رو به بیننده انتقال بدن و هرجقدر که جلوتر می‌رفت، انگار بیشتر توی نقش خودشون فرو می‌رفتن.
.
شیوه‌ی خلاقانه پیش بردن داستان هم نکته‌ی جالب و قابل توجه ای بود. و خوشبختانه حرکات توی فیلم و بازیگرها هماهنگ بود و برخلاف چیزی که دوستان نوشتن، سینک بود و این باعث خوشحالیه:)
.
فقط، احساس می‌کنم که متن نمایشنامه (در واقع بازنویسی نمایشنامه) کمی ایراد داشت و می‌تونست بیشتر روش کار بشه و ساختار داستان رو بهتر بسازه. نویسنده می‌تونست از کلمات خلاقانه‌تر و متنوع‌تری استفاده کنه؛ برای مثال، عبارت «کشته می‌شم» بیش از حد استفاده می‌شد و این یه کم زننده بود و لحن و جو این عبارت خیلی با متن و کلمات دیگه جور نبود. می‌شد از کلمات و عباراتی مثل: «می‌میرم، سقط می‌شم و ...» هم به عنوان تنوع در لابه‌لای متن و کلمات استفاده بشه.
.
به نظرم برای یک‌بار تماشاکردن تئاتر خوبی بود و با توجه به کار اول، واقعا کار خوبی از آب در اومده بود. درکل، خسته نباشید می‌گم به تمام عوامل🌸🙏🌟