سعی می کنم به زبان عامیانه بنویسم.
قطعا اگه با نمایشنامه ها و کاراکتر ها ارتباط داشته باشید، خیلی راحت تر می تونین با اجرا ارتباطِ لازم رو برقرار کنید.
دروغ چرا برای خودِ من دیدن این اجرا یک توفیق اجباری بود که اصلاً هم بابتش پشیمون نیستم.
در ادامه ی حرفم بگم که حتی اگر با کاراکترها و موضوعیت داستان آشنایی نداشته باشید، به عنوان مخاطب کاملا می تونین از قاب های نمایش و گریز هایی که به زندگی امروزه ی خودمون زده میشه لذت ببرید.
کنایه های کار به وضعیتِ جامعه ی امروزی به طور واضحی بیان میشن. در لفافه نیستن و پیچیدگی خاصی ندارند و بلافاصله بعد از شنیدنشون متوجه میشید که اشاره ی مستقیم به چه چیزی هستن و صد البته که همچین تطبیق های هوشمندانه ای رو خارج از لطف نیست که بهش بپردازید.
دیالوگ های "جنگ ده ساله"، "استبداد کردن"، "بیان عدم رضایت قشر ضعیف جامعه از غذاهای خودشون و حتی دزدیده شدن غذاهاشون" و در واضح ترین شکل ممکن "از خون جوانان وطن لاله دمیده"، کاملا لحظه ای شمارو از دنیای یونان باستان به دنیای امروزی ایران خودمون پرت ... دیدن ادامه ›› میکنه :))
طولانی بودن اجرا میتونه کمی ضعف محسوب بشه. به شخصه آخرای اجرا منتظر بودم که هر کدوم از مونولوگ ها دیگه مونولوگ پایانی باشه.
اجرای تمیزی بود و در کل به خوبی همه از پسش براومده بودن.
ممکنه کمی گیج کننده باشه اما با دید باز به نمایش نگاه کنید و سخت نگیرید، کم کم جریان دستتون میاد:)
قاب هایی که در طول اجرا ساخته می شد فوق العاده بود به طوری که دلم می خواست لحظه به لحظه ـش رو ثبت کنم.
توانایی و تعادل و هماهنگی بازیگر هارو هم واقعا نمی شد نادیده گرفت و مشخص بود که هرکدومشون به طرز عجیبی روی بدن و بیان و تعادلشون کار کرده بودن، فرقی نمی کرد که چه قدر در اجرا نقش داشته باشن. همشون از مهارت کافی برخوردار بودن و میزان تسلطشون ستودنی بود.
موزیک و نورپردازی و ساند افکت ها و.. به طور کل بازهم میگم که اجرای فوق العاده تمیز و کم نقصی بود که به ندرت میشه ازش انتقاد کرد.
به تمامی عوامل این اجرا خسته نباشید می گم🙏