در مورد شکوه متن استاد رادی و کارگردانی بی نظیر این اثر سطرها می‌توان نوشت؛ یک تراژدی به غایت خوش ریتم که مخاطب هرگز چشم از صحنه برنمی‌دارد، می‌خنداند و می‌گریاند. منطقیست که نمایش بعد از این همه شب که به روی صحنه بوده به پختگی و هماهنگی مورد نظر رسیده باشد، حتی بازیهای گروهی که اندکی غفلت و سستی در کارگردانی این بخشها ضربه‌‌ی مهلکی می‌توانست بر پیکره‌‌ی نمایش وارد کند. بازیها بسیار روان و سنجیده بدون اغراق و درشتی در ایفای کاراکترها و صد البته صدای کمانچه‌ای که در پشت پرده مسحورت می‌کرد.
در نهایت خسته نباشید می‌گم به عوامل این اثر از کارگردان و بازیگران تا دوستان پشت صحنه، عالی بودید و درخشان.