متن «خوشدلان»، نمونه‎‌ی یک متن ایرانی درخور توجه است و یادآور این که در کنار اجرای متون خارجی، نباید از نوشتن و اجرای متن‌های خوب ایرانی غافل شد که اگر چنین نشود، این سرمایه‌ی گران‌بها از کف خواهد رفت. «خوشدلان» متن روانی دارد و در معرفی شخصیت‌ها و طرح قصه، چالش‌ها، گره‌گشایی‌ها و پایان‌بندی موفق است.
صدالبته غنیمت اصلی تماشای نمایش «خوشدلان»، دیدن استاد سعید پورصمیمی بر صحنه‌ی تئاتر است که نباید از دست داد. استاد پورصمیمی در 80 سالگی با انرژی و مهارت در انجام حرکات و بیان دیالوگ‌ها ظاهر می‌شود و عطش مخاطبِ مشتاقِ تماشای یک بازی خوب را به نحو شایسته پاسخ می‌دهد. در کنار ایشان، بازی آقایان مسعود کرامتی، رضا مولایی، حامد مهدی‌نژاد و خانم الهام پاوه‌نژاد نیز خوب بود.
«خوشدلان» را نه تنها دارای ارزش دیدن می‌دانم، که به علت حضور استاد پورصمیمی، تماشای آن را بر خود واجب دانستم؛ و البته این متن با اکثریت همین بازیگران، ظرفیت اجرایی بهتر توسط کارگردانی دیگر داشت و دارد؛ و ای کاش کارگردان فعلی (سرکار خانم پریزاد سیف) لااقل از وسوسه بازی در این اثر می‌گذشتند.