نمایش گاچا رو در روز دوم از آغاز نمایش تماشا کردم. می‌شود گفت بعد از پایان صحنه‌ی اول با خروج اولین کارکتر نمایش به کلی از نفس می‌افتد و دیگر دست کارگردان برایمان رو می‌شود. نمایش خیلی زود به تکرار می‌افتد. با اینکه متن به نسبت ظرفیت‌های دراماتیک خوبی دارد اما بیشترشان عقیم باقی می‌مانند. مشخص است که کارگردان در ایده‌ی اولیه خود مانده و نتوانسته فراتر از اون پیش بره. اما بیشترین چیزی که در طول نمایش آزاردهنده بود عدم هماهنگی تصاویری بود که توسط پروژکتور نشان داده می‌شد. تنها با یک بار چک کردن قبل نمایش می‌شد این مشکل را برطرف کرد اما مانند بقیه نمایش کارگردان در این مورد هم حساسیتی به خرج نداده بود. اما در کل باتوجه به پتانسیلی که در متن نمایش وجود دارد و تیم بازیگری یکدستی که دارند پیشنهاد می‌کنم با کمک یک مشاور نمایشی، بازنگری دیگری بر نمایش داشته باشن تا بتوانند با کیفیت بیشتری بقیه روزهای باقی مانده رو اجرا کنند.