به عنوان یک تماشاگر عادی علاقمند به تئاتر، اعتراف می کنم که این نمایش حس غریبی در من ایجاد کرده! اجزایی خوب و زیبا که کنار هم قرار گرفتن ولی کلیتی که به وجود آمده چندان خوب نیست! هرچه هم فکر می کنم علت را نمی فهمم! بازیها را دوست داشتم، دیالوگ ها، طنز ظریف کار، صحنه، لباس، ویدیوهایی که پخش می شد ولی وقتی از سالن خارج شدم فکر کردم خوب چی شد؟ و دو روز است که پاسخی برای سوالم پیدا نکردم! یک جای کار لنگ می زند که نمی دانم چیست! ولی از زحمات و تلاش گروه سپاسگزارم! به نظرم نقطه قوت این نمایش بازی چشم نواز هنرمندان گرامی و ویدیوهایی است که پخش می شود! این بخش کار را خیلی دوست داشتم!
پی نوشت: اعتقاد دارم رورانس هر نمایش امضاء آن کار است! کاش به این بخش کار دقت بیشتری می شد! و صحبت های کارگردان در پایان چندان دلچسب نیست! هنر باید گویا باشد و هنرمند باید با اثرش حرف بزند! من اجرای جمعه بیستم مرداد را دیدم. اینکه کارگردان محترم دو تن از اساتید را روی صحنه دعوت کنند تا صحبت کنند هم چندان جالب نیست ما برای دیدن تئاتر آمده ایم نه سخنرانی و اگر این دو بزرگوار که افتخار آشنایی با آنان را ندارم افراد بلند پایه ای در تئاتر هستند چرا گروه اجرایی در حین صحبت آنان با یکدیگر پچ پچ می کنند و کارگردان سلفی می گیرد!!!!!
پاینده باشید.