متن که از هر نظر یک شاهکار بود و زمانی که یک اجرا بتواند مخاطب را شیفته تر نسبت به متن بکند میتواند یک شاهکار باشد.همه چیز در اختیار و تحت اشراف متن و کارگردانی بود.فقط ای کاش کمی در لحظه های احساسی بیشتر تمرکز میشد و با حس قوی تری اجرا میشد ‌.و در آخرامشب چه فضای دلگیری برای از دست دادن آتیلا پسیانی داشتیم.روحش شاد