اثری پرطمطراق و معنامند که از هفت قصه ی کتاب سه قطره خون با سویه های اکسپرسیون و سوررئال عبور می کرد تا کارگردان با قلمی وزین و اندیشمندانه شخصیت های هدایت را بر صحنه احضار کند؛
هویت بومی، تاریخ، نقد سنت از منظر جهل و خرافه نگری و دوره ی گذار به مدرنیته دریافتی لایه دار از اثر را به بازنمایی صحنه ای الصاق می کند.
محاکات قبر، تئاتری پرهیب و عمیق اما مهجور مانده در انتخاب مخاطب در این وانفسای میانمایگی عمده نمایش های تهران امروز بود که به جرگه ی حافظه ی تاریخی ام پیوست.
سپاس وافر از دعوت شما جناب امینی عزیز، راه تان مانا.