این روزا اینقدر نمایش‌های ضعیف دیدم تو سالن‌های تیاتر یادم رفته تیاتر چی هست اصلا...
ولی امشب... نگم اصلا که چه لذتی بردم که رگ‌های پشت پام گرفت آخرین نفر از سالن خارج شدم :))))
به معنای واقعی از تماشای یک اجرای نمایش لذت بردم.
اغراق نمیکنم ولی ارزش دیدن داره کارای مولوی لطفا از دستش ندید دوستان.
دوستان که سبک ابزورد طولانی دوست ندارن توصیه میکنم تشریف نبرید.
تشکر میکنم از تمامی عوامل دانشجویی و غیر دانشجویی

پی نوشت: حقیقتا کل متن نچپوندن تو کار و ریتم کندیش بخاطر سبک متن و کارگردانی هست اگه ذهن مشغولی دارید اصلا تشریف نبرید که گرگیجه بگیرید :)))