درود
تجربه‌ای دیگرگون از داستان مرگ سهراب.
نمایشنامه، کارگردانی، بازی‌ها، روایت، موسیقی، نورپردازی، گریم، طراحی لباس و ... به اندازه‌ای در خدمت داستان بودند که نه گذر زمان رو احساس کردم و نه پرش ذهنی داشتم.
جزو انگشت شمار کارهایی بود که در پایان نمایش، احساس اتلاف وقت و هزینه و انرژی بهم دست نداد.
دوست دارم باز هم کار رو ببینم.
خدا قوت به همه‌ی عوامل نمایش.
تندرست باشید و پیروز 💐