من به تازگی مخاطب تئاتر شدم و فکر کنم این پنجمین تئاتری بود که تجربه کردم، اما این اثر برام خاص تر از بقیه بود، چونکه حس کردم به فرم و محتوا ، هر دو باهم توجه شده.
تو داستان، شخصیت پردازی‌ها برام‌ جالب بودن، مخصوصا از دیدگاه روانشناسی به نظرم بخش بزرگی از عزت نفس و هویت مثبت کیوان تو کودکی توسط همون بت پیر کشته شد و عقده ها رشد کردن، تا اینکه بعدها تو بزرگسالیش نمایان شد.
در نگاه بعدی، نحوه‌ی اجرا و مونولوگ خوانی آقای گرجی بی نهایت قوی و گیرا بود👌🏼دکور صحنه در عین سادگی کاملا کاربردی و جالب بود، موسیقی متنش رو خیلی پسندیدم، تو کلِ تایم اجرا نورپردازی مناسب بود و در آخر، پایان بندی خیلی مطلوبی داشت. خسته نباشید میگم به تمامی عوامل این گروه