و یک چیز دیگه بگم
شخصا
دوست دارم اگر یکبار دیگه فرصت شد و این نمایش رو دیدم
در نیمه دوم
فقط شخصیت و بازی رامین ناصرنصیر رو دنبال کنم.

انگار تموم اون حس و حال های خوب و گاها حرص درار از شخصیت هایی که از نوجوونی و سریال پشت کنکوری ها و بعد در اکثر کارهای مهران مدیری (شاخصا اون کلیپ زبان آموزی در یک جلسه به همراه سیامک انصاری) داره برات ... دیدن ادامه ›› زنده میشه.

واقعا این آدم یه آرامش و دل نشینی خاصی توی وجودش هست.
اصلا انگار بازی نمیکنه، داره خود واقعیش رو زندگی می‌کنه!
حیف که اینقدر کم کار هست در تئاتر ...