اولش یک کم کسل کننده بود برام
ولی با جلو رفتن داستان، خب مجذوب میشدم ولی تا آخر داستان هم یه حسی به قوت خودش باقی موند: کل بازی روی هنر بازیگر زن میچرخید، بازیگر آقا صدای کاملا بی جون، اکت های بعضا اغراق شده و تا حدی انگار خسته داشت. (ما صندلی ردیف اول نشسته بودیم ولی باز هم احساس میکردم چقدر بی جون و رمق صحبت میکنه...)

در کل خوب بود، ولی باز هم امان از تاخیر
نیم ساعت!!!!!!!!!!!!!!!! بعد از نیم ساعت که مخاطب رو به سالن دعوت میکنید حداقل یکم چهره نادم داشته باشید، تازه بماند که برای تاخیر معذرت خواهی هم انجام نشد.
چرا سالن اینقدر سرد بود؟؟؟؟؟؟؟


علی النهایه، تیم جوانی کار رو به صحنه آوردند که براشون آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم به سرنوشت هنری مایکل بوید محکوم نشوند....

موفق باشین.