درود ها و سپاس ها به شما جناب سلیمانی؛هر چه بگم کم گفتم؛از روایت زیبایه داستان؛ تا بازی هایه دلنشین و از همه مهم تر بازی باور پذیر سه بازیگر دوست داشتنی.تو سالن کلا سکوت بود همه میخکوب شده بودندبه اجرا. آری میتوان بدون شوخی های سخیف و جنسی از مخاطب خنده گرفت. این اجرا شبیه به جامعه خودمون بود؛ حتی دعوای دو دوست ما رو یاد دعواهای خانواده خودمون مینداخت؛این اجرا سرشار از خلاقیت بود.فقط کاشکی فرهنگ تئاتر دیدن برای تماشاچیان جا بیوفته؛دو سه ردیف جلوتر از من فردی مشغول به فیلمبرداری وعکس برداری بود؛نمیدونم برا ساخت مستند اومده بود یا دیدن تئاتر و به شدت اذیت کننده بود.منی که هنرجو تئاتر هستم و بازیگری حرفه ام هستش؛این مسئله منو بیش از بیش منو ناراحت کرد