من اجراهای اول این اثر رو به همراه یکی از دوستانم تماشا کردم.
به نظر من،
بازی و اجرای آقای لاریان اولین و یکی از دوتا نقطه‌ی قوت و درخشان این اثر بود،
مورد دیگر کارگردانی آقای دشتی، میزانسن‌ها و صحنه بود.
با کمال احترام بازیِ خانم پروانه به شدت ضعیف بود طوری که این موضوع توی چشم میزد. بازیِ گیراتر و درست‌تر و بااحساس‌ترِ ایشان و در واقع نقشِ ایشان، می‌توانست چندین پله به درخشندگی اثر بیفزاید.
ضمنا من هنوز اثر تهران پاریس تهران را ندیدم. احساس میکنم با دیدن این اثر که خوشبختانه تمدید شده، میشه نقد دقیق‌تر و پرتوقع‌تری نوشت. :)
خسته نباشید خدمت تمامی عوامل این اثر.