اول از همه تقدیر و تشکر از آقای نوازنده که عالی بود. برای من اون میزان از تمرکز و تسلط رشک برانگیز بود واقعا.

من متن رو دوست نداشتم. فکر میکنم این کار هم مشابه بقیه تلاش‌های هنرمندامون در پرداختن به مسئله فقر, درگیر نگاه کاریکاتوری و احساسی صرف به موضوع بود ... بگذریم.

بین سه کاری که امسال مهدی یگانه بازی کرد، از نظر من این کار رتبه سومه. حشمت همچنان لحن لری کینگ نمایش چه رو داشت (:
ولی چه کنیم که مهدی یگانه دلپذیر و دوست داشتنیه.
دکور هم جز نقاط قوت کار بود و من دوستش داشتم.