اثر قوی، تمرین شده و قابل دفاعی بود
مشخصا کارگردان اثر، فضای اکسپرسیونیستی رو به خوبی میشناسه و از ابزار لازم مثل نور، موسیقی، صدا، گروه فرم، روایت های متنوع، روایت های تکراری، نریشن و ... به خوبی استفاده میکنه. تکنیک های لازم رو بلده و درست به اجرا میذاره.
بازی ها عمدتا قوی هستند مخصوصا نقش لورا و ماتی (اسم بازیگر‌ها رو نمیدونم) و امید رهبر که در نقش سورچی ظاهر شده بود.
ریتم تند کار باعث میشد که این اثر نسبتا طولانی خسته کننده نباشه. تنها نقدی که میتونم داشته باشم تکنیک‌زدگی کار هستش. همونطور که گفتم کارگردان تکنیک‌ داره اما گاهی در نشان دادنش زیاده روی میکنه و تصویر های زیاد باعث گم شدن خط داستانی میشن.
در آخر خسته نباشید عرض میکنم به این گروه فوق‌العاده و تبریک میگم به تئاتر شهر شیراز که چنین نماینده ای دارن.