خسته نباشید به بچه های شیراز .
در این شرایطی که 70 درصد کارهای روی صحنه در بدترین کیفیت ممکن در حال اجرا هستن ، دیدن همچین کاری واقعا مارو به تئاتر کمی امیدوار می کند .
نمایشی با طراحی کارگردانی خلاق و پر زحمت که به خوبی به جزئیات پرداخته شده و استفاده درست نور برای اینکه این تعداد تعویض صحنه را برای ما جذاب جلوه دهد . بازیگران هم با ایثار و تلاش ستودنی ایده های کارگردان را به پدیده تبدیل کردند. همه در قالب یک گروه به اندازه و در خدمت نمایش نقش خود را ایفاء می کنند که قطعا این چنین هماهنگی و همدلی بین کارگردان و بازیگران و حتی عوامل پشت صحنه نتیجه اش می شود این نمایش درجه یک و حرفه ای.
همه ارکان نمایش و طراحی ها به بهترین شکل طراحی و اجرا شده، فقط متن می توانست با کمی وسواس بیشتر نتیجه بهتری را رقم بزند.
البته به نظرم این متن برداشت آزادی بود از مکبث ویلیام شکسپیر که بهتر بود بهش اشاره می شد .
دوستان تئاتری تهران حتما این کار رو تماشا کنید .