با قلبی پر از اندوه و خشم متن زیر رو می نویسم.
خشم من ناشی از اجرا نیست؛ کما این که اجرایی فوق‌العاده رو شاهد بودم با بازی عالی جناب پناهنده و متن فوق العاده ای که سراسر نقد بود و اعتراض، با چاشنی طنز.
علت خشم من، برخورد و لحن بد اون شِبه آدمی بود که هنگام خروج با یکی از دختران عزیز کشورم داشت.
و ننگ بر من که سکوت کردم و چیزی نگفتم.
حیف از این نمایش عالی که در این مکان در حال اجراست و اجرا در این مکان،علت وجود صندلی های خالیست.