اجرای شب اول نمایش کمنظیر و مثالزدنی بود و واژههام برای توصیف اثری که دیدم کافی نیست، فقط به رسم ادب و احترام مینویسم:
به شخصه انتظار اثری که مبهوتم نکنه از آقای رنجبر ندارم. روند و مسیر رو به رشد و پختهتر شدنی که از استیو جابز تا چاپلین طی شده، قابل احترام و تحسینه.
هر بار نمایشنامه و کارگردانی و طراحی حرکت و صحنه و نور و لباس و انتخاب دقیق و مناسب بازیگران در نمایشهای ایشون، مجبورم میکنه دو یا سه بار به تماشای هر اثر بشینم و با وجود شباهتها و تکرارهایی که قراره در مونوگرافیهاشون باشه هیچوقت از جذابیتها و غافلگیریهای نمایشهاشون کم نمیشه.
طراحی بروشور و لوگو و پوستر این اجرا رو خیلی خلاقانه دیدم و جذاب بود.
تشکر ویژه و خاصم برای جان بخشیدن به کاراکترها و زنده کردن دیالوگها هاست، تک تکتون بینظیر بودین:
علیرضا عبدالکریمی، میثم یوسف، محمد موحدنیا، بیتا عزیز، سونیا سرلک، مرتضی درویشزاده، آبان زارعی، افشین واعظی و همهی بازیگران گشتاپو.
ممنونم برای عمق لحظههایی که ساختین. در یادم میمونه.