نمایش را طی یک تصمیم ناگهانی و اتفاقی، تماشا کردم و چه خوب کردم! پیامکی روی گوشی‌ام آمد، روی لینک تیوال کلیک کردم و دیدم بله! سالنی که هر شب سولد اوت اجرا می‌رود، قاعدتا نمی‌تواند اثر بدی را پیش روی مخاطب گذاشته باشد اما چیزی که تحسین تماشاگر را برمی‌انگیزد، فراتر از این‌هاست.
یک نویسنده_کارگردان زن جوان با ریزبینی هرچه تمام یک داستان کاملا بومی ایرانی را در قالب یک نازمان تعریف کرده تا به مدد آن نقدی جدی بر بعضی از عقاید، باورها، سنت‌ها و عادت‌های بافت سنتی جامعه ایرانی داشته باشد و چه حیرت‌انگیز است وقتی اخلاق زیر پای دین، این بزرگترین داعیه‌دار اخلاق، له می‌شود.
به شخصه به سختی می‌توانم از یک بازیگر مشخص به نام نقطه قوت کار اسم ببرم، چراکه همه در جای خود درخشیدند، اما جلوه‌ای که کاراکتر بدری داشت، تا هنوز که چند شب از تماشای کار می‌گذرد، با من باقی مانده و احساس می‌کنم شیوه‌ای که بازیگر این نقش برای اجرای شخصیت برگزیده بود، حتی به بازی دیگر بازیگران جهت می‌داد.
از صمیم قلب دعوت می‌کنم به تماشای این نمایش بنشینید و به عنوان یک مخاطب حرفه‌ای تئاتر تضمین می‌دهم که پشیمان نمی‌شوید.