امشب هم ۲ خانم نیم ساعت آخر سالن رو ترک کردند..

آقا خوب شد اینو گفتی شما منم یادم اومد بگم؛ شبی که اجرا رو دیدم ، ردیف پشت سرم یه زن و مردی بودن که از اول تا آخرش مدام داشتن از هم سوال میپرسیدن و صحبت میکردن. حتی دو سه بارم برگشتم نگاهشون کردم اما باز شعور نداشتشون باعث شد که از رو نرن.
تو ردیف خودم هم یه نفر مدام گوشیشو چک میکرد ، مخصوصا تو اون صحنه های تاریکی مطلق اجرا 😑 یه نفر دیگه هم تو صحنه های کاملا جدی ، یهو شروع میکرد به بلند بلند خندیدن ، آخرای اجرا هم دو نفر بلند شدن و خیلی ریلکس از سالن بیرون رفتن.
شما عمق فاجعه رو ببین دیگه!

مهسا جان، واقعاً هرکسی از دیدن صحنه‌ی خوردن روده و پا و خون لذت نمی‌بره. سرچ کنید: صدا بیزاری و بیینید تا چه حد فرد رو می‌تونه عصبی کنه، حداقل ۷۰٪ نمایش شامل این موضوع می‌شد. رئالیسم جادویی با سورئالیسم تفاوت داره. شاید این نمایش در ژانر خودش جزو کارهای موفق باشه، ولی ببینید حتی براش محدودیت سنی گذاشته نشده، کسی که حالش بد میشه بمونه تو سالن بالا بیاره بهتره به نظرتون؟! بشخصه زمانی که بازیگر خانم درحالی که یه شئ شبیه روده بود وارد صحنه شد حالت تهوع بهم دست داد.
.
در رابطه با نور گوشی و صدا صحبت نمیکنم. چون من معتقدم سالن تئاتر مثل کتابخونه است و مقدس هست. قبلا بارها به این موضوع تو کامنت هایی که گذاشتم اشاره کردم، که توی پروفایلم هست می‌تونید بخونید. طرف حالش بد شده.