راستش با اون قسمتی که نوشتید دیالوگ بازیگری را متوجه نشدید، به نظرتون طراحی کارگردانه موافق نیستم.
احتمالا از این به بعد اگه تو نمایشی صدای بازیگری به گوش نرسه کارگردان میتونه بگه طراحی من این‌جوری بوده. مثلا امشب یه اجرایی دیدم که یه جاهایی صدای یکی دو بازیگر شنیده نمیشد. امیدوارم فردا کارگردانش نگه طراحی من این بوده.
به عنوان یه نکته بامزه هم بگم در سیر تحول جابر رمضانی به ج.ب رمضان، یه مدتی اسمشون جابز بوده.

اتفاقا چون همین جابر رمضانی در نمایش صدای آهسته برف، مهندسی سکوت کرده بود که به اعتراف یکی از اساتید درجه یک تئاتر اولین کسی بود که از پسش براومده بود این رو گفتم. افسانه ماهیان خاطرات شیرینی از اون تمرین داره و نحوه مهندسی سکوت... و باور کنید اگر کوچکترین صدایی مثل ورق زدن یک کتاب ایجاد می‌شد دیالوگ‌ها رو نمی‌شنیدید. موقعیت طوری بود که کوچکترین صدا امکان اومدن بهمن رو داشت و به همین منطق صدای بازیگران خیلی خیلی آهسته بود و ..این که در نمایش آدمبچه صدای بازیگر خیلی مفهوم نیست و منطقش چیه رو من هم متوجه نشدم، اما مهندسی کارگردان رو در این حرکت دیدم؛ چون اون بازیگر گوینده ی رادیو و پادکست هست و مطمئنا به نحوی صحبت میکنه که همه ی حروف ادا می شه و این نوع خورده شدن کلمات و نامشخص بودن حتما عمد بوده. از طرفی جابر کارگردان خوب یا بد بودنش رو کاری ندارم، اما کارگردانی نیست که بازیگرش هر کاری بخواد بکنه و حتی شنیده ها حاکی است که در مورد مرحوم پسیانی هم ایشون مهندسی بازی داشت و از ایشون هم به اندازه ی خودش بازی می گرفت.
شاید بگویید این نامفهومی بی منطق است اما من یقین دارم که عمد کارگردان است و جزئی از مهندسی ای که من هم هنوز به دلیلش پی نبرده ام
شاید ... دیدن ادامه ›› هم به چیزهایی برگردد که منطق درستی در ذهن ما نداشته باشد، مثل مصاحبه ای که چند سال پیش داشت و ادعا کرد که هر قسمتی از کارش را که تماشاگر لذت ببرد حذف می کند و این ادعا خیلی ادعای آوانگارد اما خامی بود و بیشتر شبیه تقلید کورکورانه بود، اما به هر حال برای خودش دلیلی داشت و نوعی مهندسی با دلیل برای کارگردان محسوب میشه
.