تیوال | الهه هدایتی درباره نمایش بهمن: نمایشی گروتسک و کمدی دیدیم واقعا جزو معدود نمایش‌هایی که توی تیوال دقی

SB > com/org | (HTTPS) localhost : 19:36:41

الهه هدایتی (elahedayat) درباره نمایش بهمن i

نمایشی گروتسک و کمدی دیدیم واقعا جزو معدود نمایش‌هایی که توی تیوال دقیق سبک و ژانر رو نوشته‌ن. نمایش با ریتم بسیار خوب شروع می‌شه، همزمان با ... دیدن ادامه ›› ورود تماشاچیا، موزیک و بازی‌ها اجرا می‌شه و همین برای من یه شور و شوق خوبی ایجاد کرد.

طراح صحنه آقای سعید حسنلو که بهترین طراحی‌های تئاتری رو دارن، صحنه‌ی خلاقانه و باحالی رو طراحی کرده بودن

متن مهدی زندیه مثل همیشه درام دقیق و کمدی واقعی داشت تقریبا همه‌ی نمایش‌هایی که ایشون نویسندگی‌کرده و اجرای عموم داشته از ۹۶ دیده‌م و تحسین می‌کنم این استمرار در هنرورزی رو. داستان‌نویس هستم‌و می‌فهمم نوشتن چه امر طاقت‌فرسایی است و عرق ریزی روح یعنی چی. دست مریزاد می‌گم

بازی همه‌ عالی بود و فرزام عزیز و مهدی زندیه رو از پیش همیشه پیگیر اجراهاشون بودم اما بازی همه عالی و یک دست بود و ۷۰ دقیقه لذت بردیم.

آخرین نمایش کمدی که دیدم، پپرونی بود در شهریور امسال که واقعا اینقدر شوخی جنسی داشت حس می‌کردم ۴۰۰ هزار تومن داده‌م فقط شرمگین شم اما امشب واقعا خندیدم، بدون حتی یک شوخی ناخوب.

تماشاخانه ملک بسیار محیط مطبوع و دل‌انگیزی هم داره، زیر این بارون رسیدیم و با دوست خوبم قهوه نوشیدیم و چقدر آدم وقتی می‌ره تئاتر شهر بابت رفتار بد عواملش عزت نفسش زیر سوال می‌ره...

نمایش بهمن تمثیلی از ایران و شرایط زیست ماست این سال‌ها، و خب طنز و کمدی می‌تونه یکی از بهترین ژانرها برای انتقاد باشه و مخاطب وقتی بهش خوش بگذره ، بهتر می‌اندیشه و مگه تئاتر از دیرباز چه وظیفه‌ای داشته جز اینا؟

به نظرم نگاه درستی به زن در این نمایش شد، با ظرافت درستی نمایشنامه نوشته شده بود و به عنوان یک زن هم‌لذت بردم از نوع نگاه و هم تحسین می‌کنمش.

شخصیت‌ها چقدر برام باور کردنی بودن و نقص‌های بدنی‌شون کم‌شنوایی، کم‌بینایی و ... من رو یاد اون داستان ساموئل بکت انداخت که اصلا نمایشی از گروتسک هست.

فکر می‌کنم تیمی که متن فارسی تولید می‌کنن ، دغدغه‌های روز مردم رو اهمیت می‌دن، به همه‌چیز فکر می‌کنن که نمایش خوب و درست اجرا شه، شایسته‌ی حمایت هستن. توی این دوره که خیلی از بزرگا و شاید هم‌کوچیکه قهر کرده‌ن با تئاتر، چه اجرایی‌ها چه ما مخاطبا، این گروه‌های خوب که با همه‌ی شرایط و موانع کنار می‌آن و اجرا می‌رن، موهبت هستن.

آخه اون گردن زرافه کنه گرفته و پاندای که منتظره بامبول تشویقی هست و فاتحه ای که ازغدی روی قاب ها خوند و اون دامپزشک کم‌شنوا و سکیوریتی که عاشق سلاح هست و فضایی‌ها رو توی حیاط می‌بینه با فلاسک چای چقدر دلبر بودن غش کردیم از خنده...

از هرچیزی مهمتر زمان کافی نمایش بود. واقعا این روزا چیزی که باعث رنجش ما مخاطبان بی حوصله و خسته است این که کش می‌دن کار رو . پریشب کاری می‌دیدم که دقیقا از نیمه خوابم‌ داشت می‌برد توی سالن. و انگار کارگردان خوشش اومده هی کش بده ... تمام‌تماشاچیا گوشی دستشون بود از کسالت باری ...

نمایش کمدی بهمن رو توصیه می‌کنم با خانواده ببینین و کیف کنین...