دیشب اجرا رو به دعوت دوستم دیدم.
بسیار اجرای دلچسبی بود گه باید بسیار دیده شود، که البته کاش به مرکز شهر نزدیکتر بود.
چرا باید دیده شود؟
موضوع جالب و به روزی که با یک طراحی و کارگردانی هوشمندانه و موثر به تمام وجودمان می‌نشیند.
بازی های عالی، خانم اسماعیلی ، خانم اتفاقیان که کولاک کردند و آقای پسیانی شگفت‌زدمون کرد. چه پختگی‌ای دارند، چقدر بامزن و چقدر توانمندند
بطرز باورنکردنی پیشرفت کردند و من از این به بعد اسمشان را جایی ببینم با کله میدوام.
مازیار سیدی وجهه‌ای از خودش رو نشون داد که بنظرم میشه بارها بازیش رو دید و تحلیل کرد، چطور با اونهمه تلخی و افسردگی تا ته قلب ما رو دست می‌زنه و در نهایت وادار به بغض شدیدمان می‌کند. بازی کردن پیچیدگی حسی، اون هم روی صحنه، ... دیدن ادامه ›› حاصل پختگیه.
دو بازیگر پسر این اجرا را قبلا هم دیده بودم، ولی اینبار شگفت‌زده‌ام کردند.
و در نهایت چه موسیقی و کار جالبی با صدا. اندلزه و تاثیرگذار.
آقای عمرانی، کارگردان باهوش و بسیار خوش سلیقه‌ایه و خوشحالم که با وجود دوری مسیر دوستم به زور من رو برد این نمایش.