جقدر خوشحال شدم که درست در اجرای پایانی موفق به دیدن این اثر شدم. دست مریزاد . علی رغم زمان طولانی ابدا متوجه گذر زمان نشدم. این یکی از دلایل یک دست بودن یک اجرا است. اما 2 نکته که خیلی به چشم من اومد. یکی اینکه علی رغم دقت و وسواس بسیار در انتخاب لباس های بازیگران که بسیار هم خوب بود، چرا لباس دو نفر پزشک یا پزشکیار قصه شده بود دو تا روپوش امروزی ؟؟؟ و یکی هم اینکه باز علی رغم طراحی مناسب لباس ها چرا طراحی صحنه تا به این حد ابتدایی و ضعیف بود؟ در انتها هم علی رغم احترام بسیار زیاد برای کارگردان معروف و محترم اثر و دست مریزاد گفتن بابت زحمات فراوانشان خیلی با یکی از دیالوگ های ایشان در پایان کار روی سن، مبتنی بر این که تاتر نباید درامد زا باشد و باید سوبسید بگیرد موافق نیستم .