مرسی منو یاد این ترانه انداختید و من چه غروبهایی که با این ترانه
گریه نکردم:

یاد تو هر تنگ غروب تو قلب من می کوبه
سهم من از با تو بودن غم تلخ غروبه
غروب همیشه واسه من نشونی از تو بوده
برام یه یادگاریه جز اون چیزی نمونده

همان نامی که این روزها لرزه ی عمیق تنهایی را به خاطرم می آورد.

آفرین:)