نمایش ژاک یا تسلیم در سبک تئاتر ابزورد است که با رویکردی طنزآمیز، پوچ‌گرایانه و انتقادی به موضوعات اجتماعی، سنت‌ها و هنجارهای تحمیل‌شده می‌پردازد. اثر، نقدی تند و تیز به اجبارهای خانوادگی، سنت‌های بی‌منطق و عدم پذیرش فردیت دارد.
تضاد فردیت و اجبار اجتماعی: ژاک، شخصیت اصلی، در مقابل خواسته‌های غیرمنطقی خانواده‌اش مقاومت می‌کند. خانواده‌اش تلاش می‌کنند او را با معیارهای عجیب و تحمیلی خود همسو کنند
با این حال، ژاک به‌رغم این فشارها، خود را تسلیم زشتی، بی‌ادبی و بی‌اخلاقی خانواده نمی‌کند و انسانی‌تر از آن‌ها رشد می‌کند.
انتقاد از هنجارهای بی‌پایه و اساس:نمایش به طعنه به معیارهای نادرست زیبایی و پذیرش اجتماعی اشاره می‌کند، درحالی‌که خانواده‌اش رفتارهای زشت و غیرانسانی را تحسین می‌کنند، ژاک برخلاف آن‌ها رشد کرده و مسیر متفاوتی را انتخاب می‌کند.
ژاک با کسی ازدواج می‌کند که از نظر ارتباطی به او نزدیک‌تر است، نه بر اساس معیارهای سطحی خانواده.
چیدمان دوباره وسایل خانه و سوی چیدن آن‌ها (که نماد بازتعریف زندگی بر اساس ارزش‌های خود است) نشان می‌دهد که ژاک هویت مستقل و مسیر جدیدی برای خود ساخته است.
حضور دختر زشت سه دماغ در مراسم عروسی ژاک، احتمالاً نمادی از بقای هنجارهای اجتماعی است، اما دیگر تأثیری بر زندگی او ندارد.
این نمایش، ... دیدن ادامه ›› با روایت داستانی عجیب و غریب، درون‌مایه‌ای فلسفی و اجتماعی دارد که نقدی طنزآمیز و گزنده بر جامعه و سنت‌های غیرمنطقی ارائه می‌دهد. ژاک درنهایت مسیر خود را پیدا می‌کند و از چنگال اجبارهای خانوادگی و اجتماعی می‌گریزد، اما نشانه‌های آن اجبارها همچنان در کنار او حضور دارند.
این اثر همچون دیگر نمایشنامه‌های یونسکو، با بهره‌گیری از عناصر ابزورد، ما را به تفکر درباره معنا، هویت و آزادی فردی وامی‌دارد.