نگاه بسیار متفاوت کارگردان به داستان هفت خان برام جالب بود.پیکرگردانی هایی که رقم زده شده بود پر از ایده بودبه ویژه جابجایی زال و دیو سپید..تسلط خیره کننده بانو رامونا شاه به نقش قابل تقدیر بود.تنها چیزی رو که دوست نداشتم تو طراحی صحنه، به کارگیری صندلی چرخ دار برای زال بود.درسته که زال در شاه نامه نماد خرد و ایزد زمان، زروان، هست ولی برای نشان دادن عمر دراز و خردمندی او میشد از المان های دیگه ای استفاده کرد.
در کل پرداختن به شاه نامه به ویژه به دست کارگردان های مستقل و باسواد مانند بانو زمانی ( و نه امثال حسین پارسایی که نه دانش این کار رو دارن نه غیر وابسته هستن) بسیار ارزشمنده.
امیدوارم شاهد کارهای بشتری از این میراث گران بهای زبان فارسی باشیم.