لاموزیکا و لاموزیکا دومین میشه La musica deuxieme به فرانسوی.. که فارسیش مشخصه دیگه...!!!
(((دقیقاً بیست سال از «لاموزیکا» تا «لاموزیکا دومین» می گذرد، و کمابیش من در طول این سال ها این پردهٔ دوم را می طلبیدم. بیست سال است که من صداهای شکستهٔ این پردهٔ دوم را می شنوم٬ صداهایی شکست خورده از خستگی این شب بی خوابی. زن و مردی که همچنان وحشت زده در این جوانی عشق نخستین باقی می مانند. و گاه نویسنده سرانجام چیزی می نویسد.
زن: اون دوره از زندگی مون بیشتر اوقات تو فکر مرگ بودم. از اون موقع فکر مردن توی من جا گرفت. (مکث.) پاریس توی هتل نشسته بودم و داشتم فکر می کردم چه جوری می تونم این رو ازت بخوام... چه جوری می تونم باهات صحبت کنم. اون مرد وارد هتل شد. یادم نیست اون قبلش پشت بار نشسته بود یا نه٬ ولی فکر نمی کنم. خیلی زود اومد پیش من٬ باهام حرف زد٬ خیلی زود. سر میزم نشست. خیلی زود خیلی دیر شده بود.)))
متن بالا پشت جلد نمایشنامه ای هست که خوندنش بارها برام لذت بخش بوده .. و وقتی تصمیم داشتم برم تئاترش رو ببینم صبح اونروز برای چندمین بار
... دیدن ادامه ››
خوندمش...و راضی از مارگاریت دوراس... و تینوش نظم جو عزیز...وقتی واقعاً میفهمی چه دردی کشیده بین این 2 پرده!!!
نمایش شروع میشه!!! ....
.
.
.
نمایش تموم میشه!!!....
یک هفته طول کشید تا بتونم اتفاقی که برای لاموزیکای عزیزم افتاد تحمل کنم!!! لاموزیکای من تو کافه تریای شهر کشته شد...
متن: اصلا به نمایشنامه وفادار نبود و من که موقعیت زمانی صحنه ها رو حفظ بودم..از جابه جایی موقعیت ها اذیت شدم!!! قسمت های مهمی از نمایشنامه فراموش شده بود و جاهایی که ارزش خاصی نداشت از نظر من به اجرا گذاشته بودن...
طراحی صحنه و لباس و نورپردازی: وجود نداشت!
موسیقی: نواختن پیانو در این اثر ..که باعث میشد من برای لحظاتی چشمانم رو ببندم تا شاهد قتل لاموزیکای عزیزم نباشم!!!
بازی: از نظر من بازی انجام نشده بود..حتی در حد نمایشنامه خوانی هم نبود..من یاد روخونی کتاب فارسی تو مدرسه ام افتادم!!! وقتی شما نمایشنامه رو میخونید اون حالت ها و احساس هایی که تو نمایشنامه نوشته شده رو تجسم میکنید..و روایت این 2 بازیگر فاجعه بود...کجای نمایشنامه از گفتن دیالوگ بدون حس و خیره شدن زیاد بازیگر مرد گفته شده بود..یا لبخند و خنده زیاد بازیگر زن!!!
من شخصاً پیشنهاد میکنم سری به یک کتاب فروشی نزدیک بزنید و نمایشنامه لاموزیکا دومین رو بخرین...و اصلاً فراموش کنید چه اتفاقی برای من افتاده...متن نمایشنامه و دیالوگ ها به اندازه کافی برای یه درگیری کافیه!!! مطمئنم لذت میبیرید... :)