پاسخِ پرسشِ بی پاسخ پرنده ای اسیر در قفسی با میله های فراخ و قابل عبور، ریشه در دلبستگی پرنده به خاطراتی دارد که با "او" در قفس داشته است!!

دلبستگی به خاطرات و امید تکرار آنها، پرنده را پس از هر پرواز و تجربه آزادی؛ آزادی ای با طعم اسارت!؛ دوباره به قفس بازمیگرداند...
!!!
کاش عبور از قفس ناممکن بود ...
کاش دلبسته نمیشد ...
کاش طعم آزادی، دلبستگیش را از بین می برد ...
کاش کورسویِ امیدِ تکرارِ ِخاطرات وجود نداشت ...
...
کاش "او" بر می گشت !!!