در من شک لانه کرده بود،
دست های تو چون چشمه ای به سوی من جاری شد
و من تازه شدم، یقین کردم،
یقین را چون عروسکی در آغوش گرفتم
و در گهواره سال های نخستین به خواب رفتم؛
در دامانت که گهواره رؤیاهایم بود
و لبخند آن زمانی به لب هایم برگشت...