این نمایش رو امشب دیدم و خیلی لذت بردم مایه های طنزی که توی کار اومده بود خیلی خوب بود قطعا اگر همین موضوع بدون هیچ طنزی نمایش داده میشد گریه اور بود طنز تلخی بود طنز خیلی تلخی بود... من هم مثل بقیه دوستان که نظر داده بودن واقعا نمیدونستم باید طرف شاریکوف باشم یا پروفسور... گاهی واقعا دلم برای شاریکوف می سوخت حتی بغض هم کردم اما گاهی هم میگفتم خب حق با پروفسوره چون اون سگی ک تبدیل به انسان شده بود، هیچ نشونه ای از انسانیت نداشت البته این اشتباه خود پروفسور بود... یکی از دیالوگهای زیبا جایی بود که پروفسور به شاریکوف گفت تو نتونستی انسان خوبی باشی اما شاید بتونی سگ خوبی باشی...!
در نهایت بگم که این نمایش رو حتما برید ببینید باز هم یه کار عالی دیگه از محمد یعقوبی که نیازی به گفتنش نیست و بازی معرکه نوید محمد زاده عزیز و حبیب رضایی نازنین و موسیقی واقعا عالی کار که یه حس عجیب و زیبایی داشت و البته همه بازیگران و دست اندرکاران عزیز نمایش. خسته نباشید به همشون و البته تشکر بابت احترامی که به تماشاگر میذارن و زحمتی که میکشن...
دل سگ. رو هم باید خوند، هم باید دید..