مثعود فراثتی فعال هنری

🔴هشدار: این متن جدی نیست
*****
دیشب به اصرار جمعی از مریدان فرم نافهم، به تماشای این به ظاهر نمایش نشستم.
آلنده ی بدِ نازنین. آلنده ای که ابدا آلنده نیست. حتی نتونسته به آلنده بودن نزدیک بشه.
یکی از کاراکترهای مقوایی به نام "نابازیگر" معرفی شد. البته که تک تک افرادی که اومدن روی صحنه و صدای فالش از خودشون دادن بیرون، نابازیگر بودن. ناچارا برهمنی روی همشون نتونست سرپوش بذاره و نهایتا گند یکیشون فقط در اومد.
برهمنی به حدی قبول داره این کثافتی که ساخته بی فرم و محتواست، که گوجه تُخس کرد بین تماشاچی ها تا اسماعیلِ بدِ گرجی رو بزنن. (متاسفانه به من گوجه ای نرسید. و الا از خجالت تک تک عوامل این اثر سخیف در میومدم)
این اثر در فرم، شِفته است. اساسا بو می ده. حرفی برای گفتن نداره. با اینکه توش یکی دو نفر سگ می شن اما از سگ کمتره.
ادعا می شه کار چند ... دیدن ادامه ›› لایه است. ولی نه رئیس! کار به شدت سطحی و بی لایه و حتی بی بُنیه است. چیزی برای گفتن نداره. صرفا اشغال صحنه با آینه و پر کبوتره. می خواسته یه طعنه هایی به حکومت های مارکسیستی بزنه اما بیشتر به خودش طعنه و کنایه زده.
صحبت آخر با برهمنی: نساز رئیس! یکم از هیچکاک فرم رو یاد بگیر. بعد اگر وجودشو داشتی بساز