در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | آرزو گلشاهی
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 00:54:54
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
کار درخشان و قابل تاملی بود مخصوصا با کارگردانی درست آقای کوهی و بازی درجه یک پیمان محسنی
نمایش بسیار خوبی بود ازطراحی، کارگردانی ،موسیقی، نورپردازی،مخصوصا بازی بازیگران آقای مهران مرادی، پیمان محسنی وبازیگر خانم ،بشدت لذت بردم
۱۰ خرداد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خسته نباشید و خدا قوت
"نقد لباس جدید پادشاه نوشته"
فرزاد فخری زاده
و کار لادن نازی
در جهان امروز تأمل تاریخ بر فرهنگ و مسائل روزمره پیشتر از پیش قابل برسی است .
"تکرار تاریخ و شباهت آن به روزگار امروز"
اما آیا می‌توان گفت که برسی تاریخ می تواند درس خوبی برای امروز باشد یا نه؟؟
آیا ما به این چنین روایت خنثی و بی طرفی نیاز داریم ؟؟؟
زمان و مکانی که در آن هستیم سفر احمد شاه و از دست دادن لباسش در سفر است
حال باید تصمیم بگیرد که بر سر استعمار لباس می ماند یا نه..؟
روایت ... دیدن ادامه ›› طنز آلودی که قاب شروع تا پایانش برایمان قابل حدس است.
حتی می‌توانست لحظات درام آن بیشتر و قابل تامل تر باشد ...
در متن هیچ لحظه ای غافل گیر کننده ای وجود ندارد.
یا شاید تلنگری که می‌توانست به واسطه موقعیت بحرانی که در آن قرار داریم ما را هوشیارتر کند اما هرگز اتفاق نمی افتاد.
بدیهی است که در یک روایت تاریخی به دنبال نقل بدون هیچ تعمدی نباشیم و بخواهیم که کارگردان کمی ریسک کند.،
شاید بتوان گفت روایت خنثی و بدون قرض لادن نازی چیزی را برای من آشکار کرد که نمی‌دانم عمد کارگردانی در آن وجود داشته یا نه...!
استفاده به جا از تئاتر عروسکی و تلفیق درست آن فرصتی برایم فراهم کرد که به بُعد روانی زندگی احمد شاه فکر کنم...کودکی از دست رفته اش تبعید پدر مادرش تزلزلیست که چه در شخصیت و چه در حکومتش پیداست.
عنوان های طنز آلودی که بیشتر از قبل در حال لو دادن اثر است .... که حتما با خاموشی همراه می‌شود ، یا دودی که در میان صحنه ها برای رساندن فضای فکری احمد شاه استفاده شده بود ما را بیشتر از قبل خسته می‌کند و حداقل توقعی که می‌توان در فرم اجرایی داشت آن است که برای این نقل تاریخی کمی جسارت و فرم جدید استفاده کند.
شاید این توقع در اوایل کار برایمان ایجاد می‌شود
اما هرگز اتفاق نمی افتد.
متن توقع من را برآورده نساخت چه در بستر اجتماعی، چه در دیالوگ ها،چه در طنز......
اما به بازی‌ها در غالبی که رد پای کارگردانی در آن مشاهده میشد می‌توان نمره بالایی داد.
اگر در این بخش از قابلیت بازیگران اصلی استفاده بیشتری میشد و شالوده‌های طنز و غالب سریالی که از اواسط کار تا انتهای کار وجود داشت می‌توانست در قاب های اینکار دلپذیرتر عمل کند.
اما نکته ای که دلم می‌خواهد حتما به آن اشاره کنم این است که گروهی تازه نفس بدون حمایت دارند تلاش می‌کنند حرفه ای عمل کنند
به قول دوست منتقدی" آماتورها حرفه ای "
و این عنوان برازنده است
آرزو گلشاهی
 

زمینه‌های فعالیت

تئاتر
شعر و ادبیات
سینما