کنسرت-نمایش›اُلدسانگز: عشق روزهای کرونا

نمایش خوبی بود
اما به نسبت کارهای گذشته رحمانیان ضعیف تر بود
بازیها به جز تهیه کننده و همسر بقیه خوب بود
اما سالن بی نظم بود
۳۵ دقیقه نمایش با تاخیر شروع شد
وسط نمایش رفت وامد برقرار بود

اما در کل ارزش دیدن داره

نمایش رو دیدم جنبه های مثبت و منفی داره... خب جنبه های مثبتش عبارتند از موسیقی خوب و پیانو دلنشینی که داشت همینطور ترانه های جدید رضا یزدانی جملگی خوب بودند همچین شروع نمایش سر وقت بود و تاخیری نداشت (سانس 19:30)
این نمایش بازیگران معروف زیادی داره که بازی علی اوجی و خصوصا شکیب شجره رو دوست داشتم ولی همگی خوب بودند
جنبه منفی یکی اینکه تا مدتی بعد از شروع نمایش همینطور افراد وارد سالن می شدند و روی پله ها می نشستند که خب خیلی قشنگ نبود
دیگه اینکه با وجود بازی های خیلی خوب ارتباط بین اپیزود ها خوب نبود بعضی از اپیزودها جای کار بیشتری داشتند و در کل با بعضی از اپیزودها هم ارتباط برقرار نکردم
اواخر نمایش یه چند نفر از سالن خارج شدند ولی به نظرم بالای 95% تا آخر نمایش رو موندند و نمایشیه که ارزش یه بار دیدن رو داره هر چند وقتی از سالن بیای بیرون دیگه ذهنت درگیرش نخواهد بود...
در پایان نمایش بعضی با بازیگران عکس می گرفتند چیزی که برام جالب بود اینکه علی اوجی دقیقا همونی بود که در تلویزیون می دیدی بی ریا و بدون هیچ شیله پیله ای به راحتی میشد باهش عکس گرفت و ذره ای باهش احساس معذب بودن یا اینکه حس کنی مغروره یا مثلا ادا اصول داره اصلا اینطور نبود و خیلی آدم راحت و صمیمی بود حتی اگر اولین بار بود که از نزدیک می دیدیش حس می کردی انگار یکی از اعضای خانواده ات است