نمایش›هولودومور

پوریای عزیز
یاداشت شما را خواندم. به نکات مهمی اشاره کردی که گمان می کنم در بهتر شدن اجرا های بعدی بتواند کمک کند. درباره بازیگران نمایش هم با تو هم نظرم. شاید اگر چند نمایش دیگر را اجرا کنند و دوباره این نمایش را به صحنه ببرند کار بهتر و دلنشین تر شود. اما جدا از تعارف با اینکه بسیار برای زحمت بازیگران جوان نمایش احترام قایلم اما این که شما گفتید اسمش می شود تمرین و ممارست، اسمش می شود تجربه، اسمش می شود نرفتن سراغ کار های سنگین تا تجربه ات به همان اندازه نشده است، این می بایست هم در نگاه بازیگر جا داشته باشد و هم در انتخاب کارگردان. فضا دادن به جوان ها و انگیزه دادن به انها قطعا کار درخور توجهی است اما یادمان نرود که نابرده رنج گنج میسر نمی شود.البته این را کلی می گویم و معتقدم که ناخوداگاه جمعی همه ی ما ایرانیان، نوعی زود رسیدن به موفقیت را در خود دارد. و این در دهه های اخیر بیشتر و بیشتر هم شده است. موفقیت در یک ماه، مدیرچند دقیقه ای، کلید های موفقیت، رازهای رسیدن به ثروت، یک ماهه سرمایه دار شوید،.... اینها کتاب های پر فروش بازار کتاب ماست و اگر سری به سایت ها ... دیدن ادامه ›› بزنید چه بسیار تبلیغاتی با این مضامین پیدا می کنید. این شوق رسیدن به بالاترین سطح در کوتاه ترین زمان، گویا در فراخنای وجودمان ریشه پیدا کرده است. به عقیده من داشتن رویا ها و آرزوهای بزرگ زیباست اما زیبا تر از آن تلاش و صبر است برای رسیدن. پله ها اگر یکی یکی طی شود در بین راه اگر خدای نکرده سر بخوریم یک پله یا دوپله سقوط خواهیم کرد اما اگر پله ها را چند پله چند پله از نردبان بالا رویم ، اگر سر بخوریم قطعا نتیجه چیز دیگری خواهد بود . به همین خاطر با تمام احترامی که برای تیم نمایش و کارگردان عزیز قائلم ،معتقدم که گاهی تصمیم هایی که میگیریم هم به خودمان، هم به کار، هم به همکاران مان و هم به مخاطب ضربه می زند و سخت معتقدم هدف وسیله را توجیح نمی کند....
درباره نکته شما پیرامون دیالوگ "دوبرابر محصول" هم من همین را شنیدم در روز اجرا که احتمالا اشتباه در نمایشنامه است و یا اینکه بازیگر متوجه متن نشده و کارگردان هم حواسش نبوده است.
نمایش نامه همانطور که گفتید ستون و تکیه گاه ندارد. در جایی خیانت و رابطه عاشقانه می خواست این کمک را بکند که به عقیده من خودش وصله اضافه داستان بود و نتوانست این مسئولیت را بدوش بکشد.
مثل همیشه از یاداشتت لذت بردم.

کاوه ی عزیز،
هیچ مخافتی با حرفهات ندارم. این اجرا برای این تیم سنگین بود. به نظرم رها حاجی زینل در حال سیقل خوردنه. به گمونم هولودومور چهارمین نمایشش باشه. این اجرا خیلی از تیزی هایی که تو نمایش های قبلش توی ذوق میزد رو نداشت. با تجربه ی این نمایش اگه برگرده و نمایشی مثل اشویتس رو روی صحنه ببره، نتیجه متفاوت از پیارسال میشه. که طبیعیه. و خب خود گروه بارها گفتن در حال تجربه کردنن. چه در این نمایش چه کارهای قبل.

______
جدای از این نمایش و بطور کلی موضوع زود به مقصد رسیدن در ما نهادینه س، درسته. یکی علتهاش هم اینه که هیچ وقت افراد بر اساس ... دیدن ادامه ›› شایستگیشون به موفقیت نرسیدن. همیشه یکی با پارتی یا دوز و‌کلک یا رانت یا راپورت دادن گوی سبقت رو از هر کی سالها تلاش کرده ربوده و جایی برای شایسته ها نمونده. البته این چیزی رو توجیه نمیکنه. فقط خواستم بگم تو حافظه ی تاریخیمون هست.

قطعا همینطوره که میگی پوریا جان. ما منتظر کارهای بعدی ایشون و همچنین آقای صفری عزیز هستم. انسانهایی که در مغزشون رو به روی انتقادهای چه درست و چه غلط باز میذارن قطعا مسیر پیشرفت رو برای خودشون هموارتر می کنن و آقای صفری نشون داده که همیشه با ذهن باز و بدون تعصب به این موارد توجه میکنن.
در بخش دوم هم دقیقا با شما همنظرم.