افشین واعظی که قبلا شایشتگی اش را در نویسندگی و کارگردانی و بازیگری در آنتی اویل و مشاهیر ثابت کرده . اینبار هم با کیفیت پا به صحنه گذاشت . کستینگ خوب ، صحنه ای به دور از ادوات اضافه ، و یا در معنی بهتر خیلی گروتفسکی وار ، همراه نو گرایی ، خلاقیت و در عین حال دغدغه حال حاضر جامعه ! فریمی که من از یک تاتر خوب انتظار داشتم رو برام ساخت. امیدوارم جدا از مخاطبین محترم تاتر ، رفقا و هم صنفی هامون هم برای دیدن این کار تشریف ببرن و معنی تاتر واقعی رو بدور از هزاران زرق و برق و ادا واطفار درک کنن . این تاتری بود که من میتونم بهش افتخار کنم !
این کار دانشگاه کارگردانی برای من و رفقای جوونم بود . محمد برهمنی اصلا احتیاج به تحلیل و نظر نداره به نظرم. هرآنچه که باید روی صحنه بود و دیدیم . چه پرداخت های پخته و درستی . چیزی که محمد برهمنی بهمون نشون داد یک دنیای کوچک شده از تاتر بود و چقدر زندگیش کردیم . فارغ از نظرات و سلایق متفاوت این کار یک تاتر درست بود . و همه چی سر جای خودش درخشان بود . وقتی هنوز چنین اجراهایی روی صحنه تاتر ایران میبینم میگم هنوزم تاتر هست ... خیلی خسته نباشید که تو این شرایط عجیب و ترسناک تاترِ درست کار میکنید
وقتی چنین تاتری روی صحنه ی نمایش ایران هست، یعنی هنوز میشه امیدوار بود . این تاتر توقع من رو از یک نمایش درست برآورده کرد. اول از همه دستمریزاد به سعید حسنلوی عزیز . بابت طراحی صحنه منحصر به فرد و خارج از کلیشه های مرسوم . و علی کوزه گر بابت طراحی نور . برسیم به بحث کارگردانی ، این کار نمایش قدرت تمام و کمال هوشمندی و ظرافت کارگردانی بود . دید درست . خلاقیت در جهت ارائه نوین که همیشه فرید جان قادرپناه این مساله ضمیمه همه کارهاش بوده . انتخاب بازیگرانی درست و شایسته . و همگی خلاق . وقتی یک تیم درست چیده بشه واقعا نتیجه کار هم درجه یک میشه . چشم پوشی نکنیم از بازی درجه یک مهدی یگانه ، میلاد معیری و آذین نظری ... دم همه ی بچه هه گرم