من این نمایش رو دیدم، تاثیرگذار بود بله، ولی جای کار زیادی داره ، از متن بگیر تا بازی، از بازی تا دیالوگ، که شما در هیچ کدام از این موارد قدرت و معنای محکمی دریافت نمیکنی. باشد که بیشتر تلاش کنند
تشکر
دیشب به تماشای اجرای آخر این نمایش نشستم. کار چندان امیدوارکننده و رضایتبخش نبود. متن دغدغهمند بود و بله این دغدغه ارزشمنده؛ اما یه مقداری به سمت شعاری بودن میرفت بخشهایی از متن که چندان خوشایند نبود. از طرفی متن داره بیش از حد صریح پیام و معنای خودشو میرسونه که ما توی هنر انتظار کشف معنا داریم وگرنه این سخنان صریح رو توی سخنرانی هم میشه پیدا کرد. از طرف دیگه کشش لازم هم درون متن دیده نمیشد.
سطح بازیها متوسط رو به پایین بودن و به جز یکی دو مورد، بازی خوبی رو شاهد نبودیم. تصنعی بودن اکثر بازیها توی ذوق میزد.
با تمام اینها خیلی از عوامل کار بابت زحماتشون تشکر میکنم.
تئاتر به عنوان رسانهای زنده نسبت به دیگر رسانهها این امکان را دارد تا با جسارت پیام خود را با زبانی گویا به مخاطب عرضه کرده و دردها و معضلات اجتماعی را در قالب نمایش بیان کند. از آنجا که مخاطبان، دیدن و شنیدن داستانهای ملموس برایشان جذاب است، همواره از موضوعات اجتماعی استقبال میکنند. بعبارتی پرداختن به این مسائل برای مخاطب جذاب است و طرح داستانی که مخاطب با آن ارتباط بیشتری برقرار کند و تماشاگر درگیر آن شود، دامنه مخاطبان را گستردهتر میکند. اما این نمایش علیرغم داشتن چنین محتوایی، بازی درخشان بازیگرانش، کارگردان و طراح کاربلدش، خیلی مورد بازدید قرار نگرفت که این جای ناراحتی و تلخی می باشد. امیدوارم در شبهای آتی تماشاگران با حضور وسیع این کار فاخر را حمایت کنند.
نمایش هایی همچون نمایش کمی کمتر بدزدین بیش از آنکه فقط یک نمایش باشد یک تراژدی و نوستالژی برای مردم ما هست که همواره گرفتار این قبیل اتفاقات در جامعه خود بوده اند.
اجرای چنین نمایشی، شهامت و جسارت خاصی میطلبد که این گروه بخوبی از عهده آن بر آمده.
بعنوان یک مخاطب از همه عوامل و بازیگران این کار تشکر میکنم و امیدوارم در کارهای بعدی کماکان مشکلات اجتماعی را سرلوحه کار خود قرار دهند. به امید اتفاق های خوب برای جامعه ایران و همچنین این گروه خوب و حرفه ای و فکور.