نمایش›شاعر شهر

شاعر شهر: ((ای آدم! مگر نمی شنوی صدای پای زمان، بر مردگان را؟!))

شاعر شهر: ((مست شوید! مست شوید! تا بارِ سنگینِ زمان را احساس نکنید. مست شوید از شعر، شراب، تقوا؛ که زمان، شانه ها را خُرد و پشت را خَم می کند. مست شوید از هر آنچه می توانید تا بار سنگین زمان را احساس نکنید. مست شوید! مست شوید!))