غزل نیکوسیمای تک فعال هنری

نمایش بچه به جستجوی معنای زندگی و جایگاه انسان پرداخت و در نهایت به سوالات بزرگ‌تری درباره‌ی ماهیت وجودی فرد و جایگاه او در جامعه و جهان انجامید.
این نمایش با به چالش کشیدن مرزهای واقعیت و تخیل تجربه ای جالب از ترس های روان پریشی به نمایش گذاشت شخصیت‌ها به نوعی با خودشان و دیگران به مبارزه می پرداختند . بازیگر مادر و پدر و بچه شکاف های ذهنی خود را به طور فوق العاده ای به نمایش گذاشته بودن .
فضای ترسناک و پیچیده‌ای که در این تئاتر ایجاد شده بود به شکلی متناقض و جدید  مخاطب را به درون این روان پریشی می کشاند و اونو در این موقعیت‌ها قرار میداد .
بازیگرها با اجرای خود توانستند  این ترس‌های درونی و روان‌شناختی را به تماشاگر منتقل کنند.
این تئاتر نشان داد که انسان‌ها هنوز به دنبال 
معنی و هویت میگردند .
در اخر بازیگرها عالی صحنه عالی نورپردازی عالی و کارگردانی عالی بود و بعد از مدت ها یه تئاتر بلاخره منو میخکوب کرد با اینکه وجود بعضی از ... دیدن ادامه ›› المان ها و کاراکترهارو درک نکردم ولی به شدت کار دوست داشتنی بود در واقعیت اول داستان کمی برام کند و خسته کننده بود ولی از یه جا به بعد واقعا نمیتونستم پلک بزنم .