کنسرت-نمایش›بیژن و منیژه

ضمن احترام تمام و عرض خسته نباشید به عزیزان نمایش بیژن و منیژه ، باتوجه به عنوان و اثر فاخری که انتخاب شده بود من انتظار کار بسیار متفاوت و قوی تری داشتم . برجسته ترین نقاط قوت نمایش، صدای فوق العاده ی خانم یزدانی عزیز ، بازی راحت و روان آقای نجفی گرامی و بیان و صدای دلنشین دو خانم راوی بود و نهایتا هم حضور خانم آموزگار نازنین و محترم در بین تماشاگران من رو به وجد آورد. اما بخش عمده ی نمایشنامه ، حرکات بعضا ناهماهنگ و کمی خام برخی از اعضای گروه خانمهای عزیز ، فریادهای بی دلیل مکرر و بسیار بلند و اغراق شده طی نمایش ؛ تن صدای گیرا و زیبای آقای مهدی پور اما متاسفانه نامتناسب با فضای کوچک سالن که گاهی بسیار بسیار بلند بود و بخش هایی مثل رقصیدن روی مبل / صندوقچه ، یا حرکات نه چندان جالبی که بعضا تلاش میشد در مصداق طنز ظاهر شود و صداهای خنده هم به گوش می رسید اما بنظر من از داستان واقعی و زیبایی ادبی اثر کم می کرد و فاصله ی معناداری با پیام داستان داشت ، باب میل نبود . بخش هایی از گفتگوی میان بیژن در چاه و منیژه بالای سرش ، هم با تمرکز بر موضوعاتی نه چندان قابل توجه گذشت ... امیدوارم در آینده شاهد کارهای قوی تری از هنرمندان عزیزمون باشیم .