نمایش›دوزخ

برای دیدن هر نمایش باید انگیزه ای باشد و انگیزه من برای دیدن این کار نویسنده بود. ژان پل سارتر! و خوشحالم که به دیدن نمایش رفتم. در مجموع کار خوب بود و ذهن آدم را قلقلک می دهد مثل بیشتر کارهای سارتر. بازی ها را دوست داشتم. ای کاش طراح صحنه عزیز پارتیشنی کنار در می گذاشت تا وقتی بازیگران پشت در منتظر ورود به صحنه هستند دیده نشوند. می شد کار را کمی کوتاه کرد تا خسته کننده نشود و ای کاش پیشخدمت نقش بیشتری داشت چون همان مدت کوتاهی هم که در صحنه بود عالی بود.در مجموع لذت بردم و واقعا خسته نباشید.
یک نکته به دوستان و اقوام عوامل اجرایی. عزیزان هنر امری کاملا سلیقه ای است و هرکس به هنری علاقه دارد وهیچ کس به دلیل بی علاقگی به تیاتر بی فرهنگ شناخته نمی شود ولی اگر کسی در سالن تیاتر بنشیند و حرف بزند و موبایلش روشن باشد و اینستاگرام را چک کند و موبایلش زنگ بزند!!!! قطعا بی فرهنگ است حتی اگر همه گل های نرگس عالم را به عوامل اجرا هدیه دهد! پاینده باشید.