تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرSB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:25:05
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
((اوسترمایر ؛ ستاره راک دنیای تئاتر ))
هملت اوسترمایر،نمونه ی مصداقی از انتقال ایده های یک طراح/کارگردان مولف تئاتر به جهان اجرایی نمایشنامه ای است که در وهله اول متعین می نماید. اما در ادامه به خوبی متوجه نفوذ اندیشه ها و ایده های رادیکال و معاصرش در بافت متن شکسپیر می شویم.
اوسترمایر در کسوت یک کنشگر عمل می کند.چرا که در حین اجرایش مخاطبان اش را منفعل و پسیو رها نمی کند. . روشنفکری و فیلسوف مآبی هملت شکسپیر مضمحل شده و دیوانگی جای آن را می گیرد تا از میانه ی دشت جنون اش حقایقی نادیده برملا شود. او پرسش می کند اما نه فقط درباره ی هستی یا نیستی اش ...هملت اوسترمایر خودافشاگری می کند.آیا واقعا دست هایشان به جنایت های خونین آلوده نیست؟آیا او جزیی از کل چرخه ی خشم و جنون و شهوت و قدرت نمی باشد که عمویش سرسلسله آن بوده و قبل آن لابد پدر مقتولش ؟
هملت اوسترمایر نمونه ی عینی فهم تکنیک فاصله گذاری برشتی با تمام تعاریف و اهداف متصور بر آن بود.. بازیگر هملت گاهی در میانه نمایش می خواهد چراغ های تالار روشن شود و شروع به شوخی و مزه پراکنی و ارتباط گیری با تماشاگران می کند تا در عین حال ذهن مخاطب را درگیر پرسش اساسی اش کند...انتخاب اجرای پارودیک این تراژدی بهترین اثرگذاری را در فهم پیام اوسترمایر در این نمایش گذاشته است.
کاربرد دوربین در نمایش از یک خلاقیت تکنیکی فراروی می کند و به ابزار تمثیلی تشخیصی بدل می شود درست همانند لوله ی دوربین دار دستگاه آندوسکوپی ... دیدن ادامه ›› یا کولونوسکوپی ، در لحظاتی به درون شخصیت ها نفوذ می کند و گاه گره های خشم ، شهوت ، دورویی و تظاهر آنها را بر پرده بزرگ پایش و منعکس می کند.
هملت اوسترمایر در تهران بنا به گفته خودش، با تغییرات بسیاری مواجه بوده تغییراتی که حتی در رام الله هم برای اجرا نمایش اتفاق نیفتاده بود! به نظر می رسد نقش گرترود و اوفلیا روی صحنه ی تالار وحدت خدشه دار و بسیار رنگ پریده شده . بازیگر آن فقط به احترام اوسترمایر روی صحنه حاضر شده است ... این تغییرات همه در آهنگ اجرای اوریجینال تاثیرگذار بوده ... ما در ایران محکوم هستیم از اوریجینال ها دور بمانیم! .. راستش علت این مسامحه از سوی این کارگردان رادیکال برایم جای سوال داشت اما با این همه اجرا هملت در تهران یک اتفاق بزرگ و فرخنده در تجربه های تئاتری ام قلمداد می شود.
اوسترمایر به برنامه نقد تئاتر تلوزیون هم آمد و در آنجا گفت هر نسلی هملت خودش را دارد.
اوسترمایر در سال 1968 به دنیا آمده است.سالی که جنبش دانشجویی-کارگری می 68 در فرانسه اتفاق افتاده و جهان فکری اروپا و جهان تحت تاثیرش قرار گرفته است . به نظر می رسد سنت اندیشه ی انتقادی جنبش می 68 و عقاید و افکار آن نسل معترض و ترقی خواه در نحوه فکری اوسترمایر نفوذ کرده است و تا به امروز همراهی اش می کند . ضدیت با دال قدرت، خشونت و سرمایه داری که آنها را ابزار نابودی و اضمحلال ابنابشری و مسبب جاری شدن جوی های خون در جهان انسانی می داند . هملت نسل توماس اوسترمایر هم اینگونه است.
**
(پاشنه کش های تئاتر!!!)
مسایل حاشیه ای دیدن نمایش هاملت اوسترمایر در تهران به شیرینی تجربه ی تماشای خود اجرا نبود ، از مرحله ی خرید بلیط که 5ساعت مفید از زمان کاری ام را تلف کرد اما نهایتا نتوانستم بلیطی بخرم و اگر لطف دوست گرانقدرم در خرید بلیط نبود بی بلیط می ماندم .(از بی عدالتی در نفروخن صندلی ها تا ردیف 12 همکف با دید عالی نمی گویم) ...تا روز اجرا که غوغایی سبوعانه در یکی از فرهنگی ترین اتفاقات سال در حال رخ دادن بود، ما در مترو، آزمایشگاه،خیابان و... در کنار آدم هایی که ممکن بود بی سواد، اوباش،چاقوکش و...باشند،نایستاده بودیم..ما روبروی درب اصلی تالار وحدت در کنار تئاتر دوستان اهل فرهنگ که برای تماشای تئاتر اوسترمایر آمده بودند در تلاش برای ورود به سالن بودیم خیلی ها بلیط نداشتند هول می دادندو مانع ورود دیگران به سالن بودند من بلیط داشتم اگر متمدنانه می ایستادیم از ورود به سالنی که یک ماه برای تماشای نمایش اش برنامه ریزی و مطالعه کرده بودم، محروم می شدم. جای شکرش باقی ماند که به سالن وارد شدم و به مدد دوست خوبم جایم در بالکن محفوظ باقی مانده بود و اشغال نشد ...در این میان کفش های نویی که به افتخار شرکت در جشن اوسترمایر پوشیده بودم، نابود شدند!
اوسترمایر در تلوزیون گفت رویایش در جلب توجه مخاطب به تئاترش محقق شده از او مانند ستاره راک در تهران استقبال شده بود...شخصا امیدوارم دعوت از اوسترمایر و همتایانش تداوم یابد و در چارچوب برنامه های عملکردی کوتاه مدت و مقطعی مسولین، باقی نماند.
اما آیا این استقبال نشان از فرهنگ بالا و احترام ما مخاطبان ایرانی به حقوق مدنی یکدیگر بوده است ؟ من هنوز در این فکرم که تئاتر چه تاثیری می تواند بر هرکدام از ما به عنوان یک شهروند متمدن در رعایت حقوق ساده شهروندی یکدیگر داشته باشد؟آیا اشتیاق ما به تماشای تئاتر (یا حتی تولید تاتر) ما را متمدن تر می کند؟ اشتیاق ما به تماشای تئاتر به راستی برای فهم و جذب اندیشه های تئاتر است یا ارضای حس تفرج خواهی و سرگرمی و تفنن و حتی خودخواهی خود! .... آیا بروز چنین رفتارهایی و ضایع کردن حقوق یکدیگر صرفا ناشی از عدم برنامه ریزی و مدیریت نامطلوب گرو ه های نمایشی و مسولین تالار در کنترل و هدایت تماشاگران در هنگام ورود به سالن در چنین برنامه های پر مخاطبی بوده و در آلمان و سویس هم با وجود چنین سوء مدیریتی این اتفاقات خواهد افتاد؟ یا مشکل را باید در جاهای دیگر هم جستجو کرد؟
امیدوارم که همه ی اهالی تئاتر و تئاتردوستان رستگار شوند.
هملت اوسترمایر،نمونه ی مصداقی از انتقال ایده های یک طراح/کارگردان مولف تئاتر به جهان اجرایی نمایشنامه ای است که در وهله اول متعین می نماید. اما در ادامه به خوبی متوجه نفوذ اندیشه ها و ایده های رادیکال و معاصرش در بافت متن شکسپیر می شویم.
اوسترمایر در کسوت یک کنشگر عمل می کند.چرا که در حین اجرایش مخاطبان اش را منفعل و پسیو رها نمی کند. . روشنفکری و فیلسوف مآبی هملت شکسپیر مضمحل شده و دیوانگی جای آن را می گیرد تا از میانه ی دشت جنون اش حقایقی نادیده برملا شود. او پرسش می کند اما نه فقط درباره ی هستی یا نیستی اش ...هملت اوسترمایر خودافشاگری می کند.آیا واقعا دست هایشان به جنایت های خونین آلوده نیست؟آیا او جزیی از کل چرخه ی خشم و جنون و شهوت و قدرت نمی باشد که عمویش سرسلسله آن بوده و قبل آن لابد پدر مقتولش ؟
هملت اوسترمایر نمونه ی عینی فهم تکنیک فاصله گذاری برشتی با تمام تعاریف و اهداف متصور بر آن بود.. بازیگر هملت گاهی در میانه نمایش می خواهد چراغ های تالار روشن شود و شروع به شوخی و مزه پراکنی و ارتباط گیری با تماشاگران می کند تا در عین حال ذهن مخاطب را درگیر پرسش اساسی اش کند...انتخاب اجرای پارودیک این تراژدی بهترین اثرگذاری را در فهم پیام اوسترمایر در این نمایش گذاشته است.
کاربرد دوربین در نمایش از یک خلاقیت تکنیکی فراروی می کند و به ابزار تمثیلی تشخیصی بدل می شود درست همانند لوله ی دوربین دار دستگاه آندوسکوپی ... دیدن ادامه ›› یا کولونوسکوپی ، در لحظاتی به درون شخصیت ها نفوذ می کند و گاه گره های خشم ، شهوت ، دورویی و تظاهر آنها را بر پرده بزرگ پایش و منعکس می کند.
هملت اوسترمایر در تهران بنا به گفته خودش، با تغییرات بسیاری مواجه بوده تغییراتی که حتی در رام الله هم برای اجرا نمایش اتفاق نیفتاده بود! به نظر می رسد نقش گرترود و اوفلیا روی صحنه ی تالار وحدت خدشه دار و بسیار رنگ پریده شده . بازیگر آن فقط به احترام اوسترمایر روی صحنه حاضر شده است ... این تغییرات همه در آهنگ اجرای اوریجینال تاثیرگذار بوده ... ما در ایران محکوم هستیم از اوریجینال ها دور بمانیم! .. راستش علت این مسامحه از سوی این کارگردان رادیکال برایم جای سوال داشت اما با این همه اجرا هملت در تهران یک اتفاق بزرگ و فرخنده در تجربه های تئاتری ام قلمداد می شود.
اوسترمایر به برنامه نقد تئاتر تلوزیون هم آمد و در آنجا گفت هر نسلی هملت خودش را دارد.
اوسترمایر در سال 1968 به دنیا آمده است.سالی که جنبش دانشجویی-کارگری می 68 در فرانسه اتفاق افتاده و جهان فکری اروپا و جهان تحت تاثیرش قرار گرفته است . به نظر می رسد سنت اندیشه ی انتقادی جنبش می 68 و عقاید و افکار آن نسل معترض و ترقی خواه در نحوه فکری اوسترمایر نفوذ کرده است و تا به امروز همراهی اش می کند . ضدیت با دال قدرت، خشونت و سرمایه داری که آنها را ابزار نابودی و اضمحلال ابنابشری و مسبب جاری شدن جوی های خون در جهان انسانی می داند . هملت نسل توماس اوسترمایر هم اینگونه است.
**
(پاشنه کش های تئاتر!!!)
مسایل حاشیه ای دیدن نمایش هاملت اوسترمایر در تهران به شیرینی تجربه ی تماشای خود اجرا نبود ، از مرحله ی خرید بلیط که 5ساعت مفید از زمان کاری ام را تلف کرد اما نهایتا نتوانستم بلیطی بخرم و اگر لطف دوست گرانقدرم در خرید بلیط نبود بی بلیط می ماندم .(از بی عدالتی در نفروخن صندلی ها تا ردیف 12 همکف با دید عالی نمی گویم) ...تا روز اجرا که غوغایی سبوعانه در یکی از فرهنگی ترین اتفاقات سال در حال رخ دادن بود، ما در مترو، آزمایشگاه،خیابان و... در کنار آدم هایی که ممکن بود بی سواد، اوباش،چاقوکش و...باشند،نایستاده بودیم..ما روبروی درب اصلی تالار وحدت در کنار تئاتر دوستان اهل فرهنگ که برای تماشای تئاتر اوسترمایر آمده بودند در تلاش برای ورود به سالن بودیم خیلی ها بلیط نداشتند هول می دادندو مانع ورود دیگران به سالن بودند من بلیط داشتم اگر متمدنانه می ایستادیم از ورود به سالنی که یک ماه برای تماشای نمایش اش برنامه ریزی و مطالعه کرده بودم، محروم می شدم. جای شکرش باقی ماند که به سالن وارد شدم و به مدد دوست خوبم جایم در بالکن محفوظ باقی مانده بود و اشغال نشد ...در این میان کفش های نویی که به افتخار شرکت در جشن اوسترمایر پوشیده بودم، نابود شدند!
اوسترمایر در تلوزیون گفت رویایش در جلب توجه مخاطب به تئاترش محقق شده از او مانند ستاره راک در تهران استقبال شده بود...شخصا امیدوارم دعوت از اوسترمایر و همتایانش تداوم یابد و در چارچوب برنامه های عملکردی کوتاه مدت و مقطعی مسولین، باقی نماند.
اما آیا این استقبال نشان از فرهنگ بالا و احترام ما مخاطبان ایرانی به حقوق مدنی یکدیگر بوده است ؟ من هنوز در این فکرم که تئاتر چه تاثیری می تواند بر هرکدام از ما به عنوان یک شهروند متمدن در رعایت حقوق ساده شهروندی یکدیگر داشته باشد؟آیا اشتیاق ما به تماشای تئاتر (یا حتی تولید تاتر) ما را متمدن تر می کند؟ اشتیاق ما به تماشای تئاتر به راستی برای فهم و جذب اندیشه های تئاتر است یا ارضای حس تفرج خواهی و سرگرمی و تفنن و حتی خودخواهی خود! .... آیا بروز چنین رفتارهایی و ضایع کردن حقوق یکدیگر صرفا ناشی از عدم برنامه ریزی و مدیریت نامطلوب گرو ه های نمایشی و مسولین تالار در کنترل و هدایت تماشاگران در هنگام ورود به سالن در چنین برنامه های پر مخاطبی بوده و در آلمان و سویس هم با وجود چنین سوء مدیریتی این اتفاقات خواهد افتاد؟ یا مشکل را باید در جاهای دیگر هم جستجو کرد؟
امیدوارم که همه ی اهالی تئاتر و تئاتردوستان رستگار شوند.
بهزاد هندی، مینا سمیع زادگان، بابک نیستانکی و مجتبی مهدی زاده این را
خواندند
۲۴ نفر این را دوست دارند
۲۴ نفر این را دوست دارند
خریدار Marillion (hawkwind)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۹ مهر ۱۳۹۲
And , ... The Rest is Silence
۱۱ بهمن ۱۳۹۴
دوست‌دارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
Thomas Ostermeier ................. طاغی یا انقلابی در تئاتر آلمان؟
اوسترمایر یکی از پیشگامان تئاتر معاصر آلمان است .نمایش هملت ، به شیوه ی "رئالیسم روانشناسانه خشن " مختص به وی در جاهای مختلف جهان اجرا شده و جوایز ارزنده ای را دریافت کرده است.
*
هاملت اوسترمایر چگونه اجرایی است؟
شاید نگاهی گذرا به مقاله ی، اندرو دیکسون، روزنامه نگار گاردین که هاملت را درتئاتر Schaubuhne شهر برلین در سال 2011 میلادی(البته بدون زیرنویس انگلیسی) تماشا کرده به دریافت فضای این نمایش کمک کند البته به شرطی که در اجرای تالار وحدت تهران 2016 تغییرات نجومی رخ نداده باشد!!
اجرا ظاهرا بسیار شلوغ و همراه کثیف کاری بوده حتی لکه هایی از صحنه بر لباس تماشاگران نیز اصابت کرده!کارگردان گفته این نمایش به لحاظ دراماتورژی یک درهم برهمی کامل است! ...به محض کم شدن نور سالن غذا و شراب در فضای صحنه به پرواز در می آید(پرتاب می شود) ، سر کلادیوس مست بر سفره ی صبحانه ی عروسی کج افتاده ..هملت بر روی خاکی که تمام صحنه را پوشانده می لولد و دقیقه ای بعد شروع می کند به خوردن گل و خاک زمین و بعد،قوطی آبجو در دست تلوتلو خوران ... دیدن ادامه ›› به سوی تماشاگران می آید.. هملت اوسترمایر کاملا گیج کننده است.تنها یک بازیگر نقش های اوفلیا و گرترود را بازی می کند.(کل بازیگران روی صحنه 6نفر ند).. صحنه گورکنی در سکوت و کندی با شروع نمایش آغاز می شود و بعد غرش های امپراتور سیاه پوش به گوش می رسد..بازیگر دیگری میکروفونی می قاپد و شروع به رپ خوانی می کند و اصرار دارد تماشاگران همراهی اش کنند! ،هملت، تئاتر آوانگارد اروپایی است .. به شدت طراحی پرآرایه و مدگرایی دارد ..بامزگی خل مشنگی(!) داردو به طور ملایمی خویش آگاه است...دیوانگی هملت بچه گانه و خشن است؛کثافت و گل و شل روی صحنه انعکاس دهنده ی عقده هایش از مرگ و تباهی است. دلایلی بیشماری برای وجود خاک و خاشاک روی صحنه وجود دارد.این یک زمین بازی است، یک قبرستان است،قبر کهنه ی هملت..
**
((هرچه بیشتر درباره ی توماس اوسترمایر بخوانید، هیجان زده تر خواهید شد !!))
ژانری که اوسترمایر با آن معروف شده، رئالیسم سرمایه دارانه Capitalist realism است. این نوعی زیبایی شناسی است که مخاطبان را مجبور می کند ، خشونت تیره و خام واقعیتی را ببینند که سیستم سرمایه داری ظالم مسبب آن است. بدین ترتیب این شیوه از واقع گرایی به دنبال انتقام از حماقت و کوردلی جهان است..
**
((تئاتر in-yer-face بریتانیا و پسر "بد" تئاتر آلمان))
آیا توماس پسر بد تئاتر آلمان بود؟ او از ابتدای دوران کاری اش در اوایل دهه 90میلادی با صراحت بی پیرایه به موضوعاتی مانندمواد مخدر،جنایت،سکس و قدرت می پردازد .همان موقع مشکل اصلی تئاتر آلمان را دکوراسیون بسیار زیاد و تجلیل از سلبریتی می دانست بنابراین بر علیه این موارد به سیاق زیبایی شناسانه در کارهنری اش ایستادگی کرد! توماس رئالیسم روانشناسانه خشن و صمیمانه ای انتخاب کرد که دست برقضا برخی از همکاران جوانش در بریتانیا هم به همان شیوه می نگاشتند(خصیصه ای که در نویسندگان هموطن اش نیافت)...از جمله نمایشنامه نویسانی که تاثیر بسیار بر کارش گذاشت Sarah Kane بود. بعدها منتقد تئاتر انگلیسی ،نویسندگانی مانند سارا کین ، Mark Ravenhill ، Anthony Neilson و...زیر عنوان به وجودآورندگان تئاتر In-yer-face طبقه بندی کرد.این تئاتر گونه ای از درام است که در بریتانیای دهه 1990 شکل می گیرد و برای توصیف کارهای نمایشنامه نویسانی به کار می رود که از متریال شوک آور، رکیک، مواجه برانگیز روی صحنه استفاده می کنند تا مخاطبان را تحت تاثیر قرار دهند و درگیرشان کنند.
این انتخاب فرم هنری اوسترمایر از خاستگاه سیاسی و فکری چپ اش ریشه می گیرد.ابتدا انتخاب او متون معاصر بود اما بعدها با انتخاب متون کلاسیک از ایبسن،شکسپیر و... هم این شیوه را دربازخوانی و اجرا پیاده کرد. او به دنبال به چالش کشیدن مخاطبانش است و می خواهد ارزش های اجتماعی سرمایه داری را به پرسش بکشد و نقد کند.
در گزارش گاردین نوشته شده او لعن کننده ی میراث اقتصادی تاچر و بلر (نولیبرالیسم بازار آزاد) است و دل خوشی از سیستم کمک مالی خصوصی private funding در تئاتر ندارد.
**
فعالیت های مستدام فکری فلسفی واقعی هنرمندانی مانند اوسترمایر دلیل جایگاه بلندمرتبه شان در تاتر اندیشه ورز و مبارز جهان است .
اوسترمایر یکی از پیشگامان تئاتر معاصر آلمان است .نمایش هملت ، به شیوه ی "رئالیسم روانشناسانه خشن " مختص به وی در جاهای مختلف جهان اجرا شده و جوایز ارزنده ای را دریافت کرده است.
*
هاملت اوسترمایر چگونه اجرایی است؟
شاید نگاهی گذرا به مقاله ی، اندرو دیکسون، روزنامه نگار گاردین که هاملت را درتئاتر Schaubuhne شهر برلین در سال 2011 میلادی(البته بدون زیرنویس انگلیسی) تماشا کرده به دریافت فضای این نمایش کمک کند البته به شرطی که در اجرای تالار وحدت تهران 2016 تغییرات نجومی رخ نداده باشد!!
اجرا ظاهرا بسیار شلوغ و همراه کثیف کاری بوده حتی لکه هایی از صحنه بر لباس تماشاگران نیز اصابت کرده!کارگردان گفته این نمایش به لحاظ دراماتورژی یک درهم برهمی کامل است! ...به محض کم شدن نور سالن غذا و شراب در فضای صحنه به پرواز در می آید(پرتاب می شود) ، سر کلادیوس مست بر سفره ی صبحانه ی عروسی کج افتاده ..هملت بر روی خاکی که تمام صحنه را پوشانده می لولد و دقیقه ای بعد شروع می کند به خوردن گل و خاک زمین و بعد،قوطی آبجو در دست تلوتلو خوران ... دیدن ادامه ›› به سوی تماشاگران می آید.. هملت اوسترمایر کاملا گیج کننده است.تنها یک بازیگر نقش های اوفلیا و گرترود را بازی می کند.(کل بازیگران روی صحنه 6نفر ند).. صحنه گورکنی در سکوت و کندی با شروع نمایش آغاز می شود و بعد غرش های امپراتور سیاه پوش به گوش می رسد..بازیگر دیگری میکروفونی می قاپد و شروع به رپ خوانی می کند و اصرار دارد تماشاگران همراهی اش کنند! ،هملت، تئاتر آوانگارد اروپایی است .. به شدت طراحی پرآرایه و مدگرایی دارد ..بامزگی خل مشنگی(!) داردو به طور ملایمی خویش آگاه است...دیوانگی هملت بچه گانه و خشن است؛کثافت و گل و شل روی صحنه انعکاس دهنده ی عقده هایش از مرگ و تباهی است. دلایلی بیشماری برای وجود خاک و خاشاک روی صحنه وجود دارد.این یک زمین بازی است، یک قبرستان است،قبر کهنه ی هملت..
**
((هرچه بیشتر درباره ی توماس اوسترمایر بخوانید، هیجان زده تر خواهید شد !!))
ژانری که اوسترمایر با آن معروف شده، رئالیسم سرمایه دارانه Capitalist realism است. این نوعی زیبایی شناسی است که مخاطبان را مجبور می کند ، خشونت تیره و خام واقعیتی را ببینند که سیستم سرمایه داری ظالم مسبب آن است. بدین ترتیب این شیوه از واقع گرایی به دنبال انتقام از حماقت و کوردلی جهان است..
**
((تئاتر in-yer-face بریتانیا و پسر "بد" تئاتر آلمان))
آیا توماس پسر بد تئاتر آلمان بود؟ او از ابتدای دوران کاری اش در اوایل دهه 90میلادی با صراحت بی پیرایه به موضوعاتی مانندمواد مخدر،جنایت،سکس و قدرت می پردازد .همان موقع مشکل اصلی تئاتر آلمان را دکوراسیون بسیار زیاد و تجلیل از سلبریتی می دانست بنابراین بر علیه این موارد به سیاق زیبایی شناسانه در کارهنری اش ایستادگی کرد! توماس رئالیسم روانشناسانه خشن و صمیمانه ای انتخاب کرد که دست برقضا برخی از همکاران جوانش در بریتانیا هم به همان شیوه می نگاشتند(خصیصه ای که در نویسندگان هموطن اش نیافت)...از جمله نمایشنامه نویسانی که تاثیر بسیار بر کارش گذاشت Sarah Kane بود. بعدها منتقد تئاتر انگلیسی ،نویسندگانی مانند سارا کین ، Mark Ravenhill ، Anthony Neilson و...زیر عنوان به وجودآورندگان تئاتر In-yer-face طبقه بندی کرد.این تئاتر گونه ای از درام است که در بریتانیای دهه 1990 شکل می گیرد و برای توصیف کارهای نمایشنامه نویسانی به کار می رود که از متریال شوک آور، رکیک، مواجه برانگیز روی صحنه استفاده می کنند تا مخاطبان را تحت تاثیر قرار دهند و درگیرشان کنند.
این انتخاب فرم هنری اوسترمایر از خاستگاه سیاسی و فکری چپ اش ریشه می گیرد.ابتدا انتخاب او متون معاصر بود اما بعدها با انتخاب متون کلاسیک از ایبسن،شکسپیر و... هم این شیوه را دربازخوانی و اجرا پیاده کرد. او به دنبال به چالش کشیدن مخاطبانش است و می خواهد ارزش های اجتماعی سرمایه داری را به پرسش بکشد و نقد کند.
در گزارش گاردین نوشته شده او لعن کننده ی میراث اقتصادی تاچر و بلر (نولیبرالیسم بازار آزاد) است و دل خوشی از سیستم کمک مالی خصوصی private funding در تئاتر ندارد.
**
فعالیت های مستدام فکری فلسفی واقعی هنرمندانی مانند اوسترمایر دلیل جایگاه بلندمرتبه شان در تاتر اندیشه ورز و مبارز جهان است .
برای تهیه این نوشتار از وبسایت روزنامه گاردین و دانشنامه وبکی پدیا و وبسایت Schaubühne تاتر معروفی که اوسترمایر تا سال 2015 در آنجا قرارداد همکاری داشته، استفاده شده است.
http://www.theguardian.com/stage/2011/nov/13/thomas-ostermeier-hamlet-schaubuhne
http://www.theguardian.com/stage/2011/nov/13/thomas-ostermeier-hamlet-schaubuhne
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۶۴,۰۰۰ نفر
+۲۶,۶۶۰ برنامه
+۷,۷۴۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۴,۹۷۷ برگه
۹,۷۵۱ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
