بی‌رحمانه صادق

نوشتاری از حامد داراب در باب آخرین اثر مهدی مشهور درج شده در صفحه 16 روزنامه آرمان 23 آذر 94

مهدی مشهور، اگر برخی وسواس های بی مورد تصویرپردازانه و فضاسازی، در کارگردانی اش را، به فراموشی بسپارد، بی تردید، و بدون هیچ مبالغه ای، کارگردانی خلاق، توانمند، و اندیشه محور است. که باید در آینده نام او را در کارگردانی نماش، چشم انداز داشت. بعید نیست، از چون اویی، که نمایش اش با عنوان، "در پروازهای خروجی بود که گم شد ریحانه" در وسعتی جهان شمول، بتواند، در آلمان و آمریکا نیز بر صحنه شود؛ و البته که مخاطب هم داشته باشد. از این بیاض که بگذرم، قرار را بر آن گذاشتم، که بی آنکه حضورم را برای دیدن نمایش مورد بحث با کارگردانش هماهنگ کنم، آهسته و بی صدا، به دیدن نمایش او در تماشاخانه "ارغنون" بنشینم، تا مبادا اگر خواستم نوشتاری را درباره او ارائه دهم، به بهانه ادوات تماشا کردن نمایش با کارگردانی دوست، واژگان به نان و نمک دوستی، چشم از حقیقت بشویند. شیوه ای که اغلب در دیدن نمایش از آن سود می جویم. اما الحق که در پایان اثر نمایشی را دیدم که از آن به عنوان یک منتقد راضی بودم، بازی قابل قبول حدیث میرامینی و شیوا ابراهیمی، و نشاندن دقیق نشانه ها و کلام، فضا پردازی و البته حس آمیزی اجرایی، از نکات قابل تامل کار بود، ... دیدن ادامه ›› اگر چه در جایگاه یک نمایشنانه نویس متن را به عنوان متنی که حتما می توانست بهتر باشد، باید در نوشتاری دیگر مورد بررسی قرار دهم.
با این همه، آنچه از نمایش مشهور، بر می آید چیزی جز ابزودیسم اجرایی نیست، تلاشی که در پی ایجاد فضای اجرایی فرامدرنی است که باید بی رحمانه صادق بود و گفت که به دلیل متن متوسط به سرانجام دقیقی نمی رسد، اگرچه در فرم و نوع روایت چیدمان شده به غیر از آن مولفه هایی که در ابتدای متن نسبت به ضعفشان اشاره شد، توانسته قابل قبول و یگانه ظاهر شود. نکته قابل تاکیدی که در کار مهدی مشهور چشم گیر است، مسئله مولف بودن او در جایگاه یک کارگردان و نویسنده است، در روزگاری که فضای نمایش کشور پر است از گرته برداری های متعدد از اندشه، روایت، فرم و بیان دیگران، مشهور، بی هیچ تقلید و نمونه برداری، اثر ویژه خویش را ارائه داده است، موضوعی که در بیایان بلاخیز تقلید، در روزگار ما، خود یک مولفه قوی برای اعتماد به یک اثر است، به هر روی اگر چه چندی بیشتر تا آخرین اجرای اثر باقی نمانده، اما احساس می کنم، در همین فرصت دیدن نمایش مذکور، برای مخاطب نکته سنج، خالی از فایده نباشد.

گزارش ویدئویی پلاس تی وی از پشت صحنه و گفتگو با عوامل نمایش "در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه"

خوشحال میشیم چند دقیقه به تماشا بنشینید.


http://plus.ir/theatre/5991/%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%B2%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%B1%D9%88%D8%AC%DB%8C-%D8%A8%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D9%87-%DA%AF%D9%85-%D8%B4%D8%AF-%D8%B1%DB%8C%D8%AD%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%84%D9%86%D8%AF%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%DB%8C%D8%A7-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%AE%D8%A7%DA%A9-%D8%B5%D8%AD%D9%86%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%87%D9%88%D8%B3-%D9%85%D9%87%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%AA-%D8%B1%D8%A7-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D9%87%D8%AF

تمدید شد به مدت چهار شب!

صادقانه اش این است: استقبال خیره کننده و چشمگیر و کم سابقه و...نبود| به اندازه بود| به اندازه اى که چهار روز تمدید شود| لطفن اگر دوست دارید جهان این روزهاى ما را ببینید از ٢٢ تا ٢٥ آذر به تماشاخانه ارغنون مراجعه نمایید| ساعت ٢٠:٣٠| در پروازهاى خروجى بود که گم شد ریحانه| نویسنده و کارگردان مهدى مشهور| بازیگران: شیوا ابراهیمى، حدیث میرامینى، فرهادآییش(صدا)| نمایش تحسین شده ى جشنواره بین المللى تاتر دونزدورف آلمان| دعوت شده براى اجرا در تایم اسکوار آرت سنتر نیویورک.

این نمایش شنبه 14 آذر اجرای ویژه خواهد داشت

چند خطی در باب عاشق و معشوق
مهدی مشهور را اگر عاشق بنامم و تاتر را معشوقش، شاید بتوان در باب ارتباط این دو کمی بهتر صحبت کرد. مهدی مشهور جزو معدود عاشقانیست که از آغاز عاشقی تا حال، مجدانه این رابطه را حفظ کرده و گاها بر کیفیت این عشق افزوده است.
مشهور چنان با معشوق رفتار میکند که تنها فرهاد و شیرین را اینچنین شنیده بودیم و خوشحالیم که حال شکل واقعی شنیده را با چشمانمان میبینیم. مشهور که در این تاتر نه کاسب است نه تاجر است و نه صرفا فاعل ، چیزی نمی‌نماید جز عاشق. عاشقی که توام با متانت همیشگی‌اش آرام و آهسته دست در دست معشوق در راه رسیدن به ارتفاعات است.
تاوان ها، ممارست ها، مخالفت ها را در راه رسیدن به مکاشفاتش و مشاهداتش به کل نمیبیند و با معشوق به گونه ای حرکت میکند که سلطان این عشق یعنی قلبش فرمان میدهد. بدون شک مشهور اگر عاشق نبود بایستی سالها پیش قدم در راه دیگری میگذاشت اما سوخته، اگر ساخته شده.
مروری بر تاریخ این عشق کافیست تا کیفیت آن را در آثار بدست آمده از این دوتایی بودن دید. مشهور آرتیست به معنای واقعی کلمه است او تنها کارگردان یا نویسنده نیست، او آرتیستی تمام عیار است و ذهن وحشی و دیوانه ی او را میتوان تنها با یگانه معشوقش به کنترل ... دیدن ادامه ›› درآورد.
مشهور با میزان حساسیت زیاد نسبت به پیرامون و اندیشیدن در باب انسان و حال و هوایش توانسته سوالات بیشماری را در ذهن مخاطبان خود ایجاد کند یا سوالات خفته ی بسیاری را بیدار کند. این عشق بازیه پر حرارتش خواب را از چشمان شاهدان میرباید و چشمان باز و هوشیاری کامل را به آنها هدیه میکند
مشهور نگاهی عمیق و بیانی عمیقتر را انتخاب کرده و همسفرانش چاره ای ندارند جز سفر به لایه های ناشناخته ی انسانی و این از عاشقی بر می آید که نه تنها با معشوقش بلکه با همه ی عوامل این عشق با احترام برخورد میکند.
مشهور را میتوان عاشق نجیب این حرفه دانست و تلاشش را تلاشی برای حفظ شرافت و شان انسانی و کلامی هم درباب معشوق او، معشوقی که طبق سنت ناز میکند و مشهور که نازش را میکشد. اما من از معشوق شنیده ام که از عاشقش در حد کمال راضیست.
مشهور خودت هستی، خودت بمان که راهی تا قله ی ارتفاعات باقی نمانده و ما آنجا ایستاده ایم که این عشق پاک را جشن بگیریم، پای بکوبیم.
با احترام برای نویسنده و کارگردان "در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه"
یادداشت آقای زمان وفاجویی که در اختیار گروه قرار داده اند

مینیمال‌هایی برای ریحانه:

حبیب رضایی: بعد از دیدن این نمایش باید فکر کنم
حسین پادکدل: اجرایی تاثیر گذار است
منوچهر والی زاده: درس های بسیاری آموختم
گلاب آدینه: کلاهم را به احترام بازیگران این نمایش بر میدارم
هرمز هدایت: ماندگار و متعهد
آزاده پورمختار: حرفِ امروز
کاظم سیاحی: اجرایی شریف
مهناز افضلی: گرافیک صحنه مرا غافلگیر کرده است
رضا بابک: قدیمها بعد از دیدن اجراهای بی نظیر سیگار می کشیدیم. یه نخ سیگار دارید؟

"در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه"

بعد از مدت ها یک تئاتر خوب دیدم. "در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه" با بازی های روان، کارگردانی خوب و متنی که قصه امروز انسان‌های معاصر است، تردیدی بین رفتن یا ماندن، حرف زمانه ماست.
شیوا ابراهیمی و حدیث میر امینی بخوبی دغدغه های دنیای پر سرعت کنونی و زندگی در عصر انفجار اطلاعات را می‌دانند و زندگی می‌کنند.
رفتن یا ماندن، مسأله این است.
و تبریک به تهیه کننده این نمایش که انتخابی هوشمندانه در انتخاب متن و عوامل و محل نمایش دارد و حس نوستالوژی را در مخاطب برمی‌انگیزد
فریال بهزاد 25/ آبان / 1394

یادداشت فریال بهزاد کارگردان سینما، برنده ی جوایزی چون گورو کره جنوبی و جیفونی ایتالیا پس از تماشای نمایش "در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه"

ریحانه ی در پروازهای خروجی ستاره باران می شود

نمایش "در پروازهای خروجی بود که گم شد ریحانه" به نویسندگی و کارگردانی مهدی مشهور و هنرمندی حدیث میرامینی، شیوا ابراهیمی و صداپیشگی فرهاد آئیش هر شب تا ١٧ آذرماه، ساعت ٢٠:٣٠ در تماشاخانه ارغنون، واقع در خیابان نوفل لوشاتو، بعد از خیابان رازی، نرسیده به خیابان ولیعصر، کوچه زیبا، پلاک ١ روی صحنه می رود.
به گزارش سروش والی زاده، مشاور رسانه ای نمایش، امشب (چهارشنبه مورخ ٤ آذرماه) رضا بابک، منوچهر والی زاده، خسرو والی زاده، ایرج طهماسب، حسین پاکدل، هرمز هدایت، آزاده پور مختار و هنگامه مفید به عنوان میهمان ویژه، به تماشای نمایش "در پروازهای خروجی بود که گم شد ریحانه" می نشینند.

ریحانه دیپورت می شود؟

رضا آشفته نمایش "در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه" به نویسندگی و کارگردانی مهدی مشهور را بررسی می‌کند.
به گزارش مشاور رسانه‌ای گروه تئاتر سایه، جلسه‌ی نقد و بررسی این نمایش سه شنبه مورخ 3 آذر با حضور رضا آشفته منتقد، جمعی از کارگردانان تئاتر و فعالان حقوق بشر و سایر علاقه‌مندان و تماشاگران، پس از اجرا در تماشاخانه ارغنون برگزار خواهد شد. همچنین دانشجویان می‌توانند در این روز با همراه داشتن کارت دانشجویی از تخفیف دانشجویی بهره‌مند شوند.
در این نمایش که شیوا ابراهیمی،حدیث میر امینی و فرهاد آییش(صدا) نقش آفرینی می‌کنند، بخش‌هایی از زندگی دو دختر به نام‌های مشابه ریحانه به صحنه می‌رود که هر دو قصد مهاجرت از شهر خود را دارند.

دوهوایی ‌شدن در لندن و تهران

یادداشت رضا آشفته برای نمایش "در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه"

شنبه 30 آبان 94 – روزنامه شرق

نمایش «در پروازهای خروجی بود که گم شد ریحانه»، درباره دلتنگی‌های رایج انسان، غریبگی و در وطن خویش بیگانه‌شدن، دوهوایی‌شدن، گریز از خود و مهاجرت است؛ یعنی تلفیقی از مضامین و ایده‌ها، بن‌مایه اصلی این نمایش را می‌سازد. براساس این ایده است که دو بازیگر زن در سالن ارغنون تئاتر بازی می‌کنند که نوعی فاصله‌گذاری در آن تکرار می‌شود که بیانگر اجرای بدون چون‌وچرای آن خواهد بود؛ اینکه بازیگران در زمان اجرا رو به اتاق نور و صدا نام آقای مشهور ... دیدن ادامه ›› را صدا می‌کنند که کجا بایستم و چه می‌خواهم و چه بکنم! این قطع‌شدن اجرای تئاتر و اشاره به فضای تصنعی حاکم بر صحنه ما را متوجه اجرائی می‌کند که در آن ریخت و بن‌مایه‌ای در حال چفت‌وبست یافتن است. درواقع تئاتر هم در برخورد این دو است که ما را بیشتر درگیر تئاتر خواهد کرد.
نمایش «در پروازهای خروجی بود که گم شد ریحانه»، دو شخصیت اصلی دارد. یکی ریحانه جاهد (حدیث میرامینی) و دومی ریحانه شریف (شیوا مسعودی) است. این دو در وطن و خانه خویش احساس دلتنگی و گریز دارند؛ بنابراین به دنبال کوچ و مهاجرت هستند اما در کشور بیگانه نیز همچنان احساس دلتنگی دارند و دوست دارند که به موطن خویش برگردند. جاهد دلش می‌خواهد یک آموزشگاه زبان باز کند که در آن به همه زبان انگلیسی یاد بدهد؛ با این هدف که وقتی به خارج از ایران می‌روند با دهان باز و لال نایستند. او لندن و تهران را زیبا می‌بیند؛ هر دو را دوست دارد اما آرام و قرار ندارد. اما ریحانه شریف دلش می‌خواهد به جایی دیگری برود ببرد که دخترش در آنجا متولد شود. او می‌خواهد دخترش بحرانی در زندگی‌اش نداشته باشد. او یک‌بار با شوهرش آزاد رفته و برگشته اما این بار می‌خواهد به تنهایی برود.
فضا خالی است و باید بازیگر روایت کند خودش را، تنهایی‌اش را، دلتنگی‌اش را، آمدوشدش را، اهدافش را و آرمان‌هایش را. او یا بر صندلی می‌نشیند یا سرپا می‌ایستد یا حرکت می‌کند. آنها کفش‌های سرخ و سیاه به پا کرده‌اند. لباس سفید بر تن دارند. یکی شال قرمز و دیگری شال نارنجی بر سر کرده‌ است. اینان با این نشانه‌های رنگی، بخشی از هویت و اهدافشان را نمایان می‌کنند. سفیدجامه‌اند به این دلیل ساده که چون عیب و ایرادی ندارند و در باریکه خواست‌های درونی‌شان گرفتارند. نه مال مردم‌خوارند و نه مردم‌آزار، بلکه هر دو به دنبال یک هوای تازه می‌گردند. هواکش (فن) بارها برای جاهد و شریف روشن می‌شود. صدای آن برایشان حکم موسیقی را دارد و آنان حتی تماشاگران را به شنیدن این موسیقی دعوت می‌کنند. کارشان هم بازآفرینی یک هوای تازه و سالم است از آن حال‌وهوای دل‌گرفتگی. بنابراین این نقش‌آفرینی هم برایشان بسیار زیباست که در این فضا بتوانند حضور پررنگی براساس حضور تاثیرگذارشان داشته باشند.
این دو ریحانه به موازات هم راوی داستان‌های خویش هستند. آقای گلبهاری، ‌وکیلی است که به دنبال راست و ریس‌کردن کارهایشان هست و برای همین هم در جاهایی از نمایش، صدایش (فرهاد آییش) را می‌شنویم که آنان را امیدوار می‌کند که با زندگی کنار بیایند. این مرد دلالتی بر یک پدر مهربان می‌کند که به دخترهایش امیدواری می‌دهد که برای زندگی حضورشان پررنگ باشد. در این صحنه خالی اشیایی مانند چمدان و شال‌های رنگی، کیف دستی و کیفی پر از چرتکه‌های رنگی و چرتکه‌های ریخته از سقف نشانه‌های درخور تأملی می‌شوند که هر کدام تصویر و نشانه‌ای در این وضعیت خواهد شد که بتوان درکی درست‌تر از حال و هوای کار داشت. به هر روی فضاسازی در آن یک رکن است و برای این منظور رنگ‌ها و چیدمان و نوع حضور اشیا بسیار م‍ؤثر است. شال‌های رنگی، حال‌وهوای رنگارنگ این دو را نمایان می‌کند که دوست دارند در تنوعی از رفتارها و فعل و انفعالات خود را بیازمایند. چرتکه‌های رنگی حال‌وهوای دیگری از رنگ‌آمیزی و نقاشی را نمایان می‌کند. ریحانه شریف یک نقاش است و باید در جایی دلخواه بتواند در سکوت و تمرکز بیافریند. مادرانگی هم چنین وضعی را یادآوری می‌کند. به هر تقدیر او به آرامش و رفاه اجتماعی، روحی و روانی نیاز دارد. مهدی مشهور، کارگردان حرکت‌نگاری است و دوست دارند در لفافه حرف بزند و در روی صحنه مقاصدش را آشکار کند. در این فضا اما کلمات هم نقش م‍ؤثری دارند، برخلاف کارهای پیشین این کارگردان نوجو که دیده‌ایم، کلمات تبدیل به دو متن همسو می‌شود و ما دو روایت یا تک‌گویی را می‌شنویم و البته هنوز هم اصالت رفتاری و حرکت‌نگاری در آن جزئی پایدار از نمایش شده است و همچنان می‌بینیم که این حرکات در پوشیدن کت و درآوردنش، قدم‌زدن‌های متنوع با کفش‌های سرخ و سیاه، نشست و برخاست‌های بی‌گدار، پخش‌وپلاکردن شال‌ها، حمل چمدان سرخ، حمل چرتکه‌ها به جای نوزاد در کیف بسته‌شده بر شکم و نمونه‌هایی از این دست به اجرا سمت‌وسوی بهتری می‌بخشد. اگر بپذیریم که کلمات ادبیات را در اجرا نمایندگی می‌کنند باید اذعان داشت که با این حرکت‌ها این ادبیات شکل عوض می‌کند و زبان اجرا عناصر دیداری را بر کلیت آن چیره می‌کند. رمز موفقیت مهدی مشهور هم در نوع مواجهه با متن است که در تقابل با کلمات راه بهتری را خواهد جُست.


http://sharghdaily.ir/News/79140/%D8%AF%D9%88%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C%E2%80%8C%D8%B4%D8%AF%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%84%D9%86%D8%AF%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86

چرا همیشه نا آرامیم؟
پس از اجرای تحسین شده ی نمایش"در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه" در مرکز تئاتر دونزدورف در اشتوتگارت آلمان مهدی مشهور در گفتگو با "دویچه وله آلمان" توضیح داد اجراهایی که در این مرکز روی صحنه می روند عمومن شکل و شمایل تجربی دارند و تلاش می کنند با تجربه ی شکل و ریخت جدید ، ساختارهای سنتی اجرا را نادیده بگیرند.
وی در مورد تم اصلی نمایش و برگزیدن موضوع مهاجرت توضیح داد در این کار که برآمده از یک تحقیق سه ساله و گفتگو با افراد مختلف است، جدای تمام دلایل گوناگونی که از طرف افراد برای مهاجرت مطرح می شد، ما به دنبال نشان دادن موقعیت مشترک این افراد بودیم و می‌توان گفت موضوع اصلی این نمایش به تصویر کشیدن بخشی از وجود ناآرام انسان به بهانه مقوله مهاجرت است. ما به دنبال دلیل مهاجرت نبودیم. به دنبال به نمایش گذاشتن شرایط بودیم و شک و تردیدی که در این موقعیت گریبان‌گیر انسان ها می‌شود. سعی ما بر این بود که نتیجه‌ای نگیریم و فقط وضعیت را به نمایش بگذاریم و اساسن همین پرهیز از نتیجه‌گیری درک صحیحی از مفاهیم به تماشاگر منتقل می کند و باعث می شود مخاطب بتواند در فرایند اجرا مشارکت بجوید. ما مخاطبانی اروپایی مثلا از اتریش،فرانسه و ایتالیا داشتیم که بخصوص با توجه به سرنگونی قایق‌های مهاجران در ماه های اخیر، به نگاهشان از پدیده مهاجرت اشاره می‌کردند که تا پیش از این سوال ما این بود که این افراد چرا از کشورخودشان خارج می شوند و در کشور ما باعث به وجود آمدن مشکلاتی می شوند؟ اما الان می‌توانیم درک کنیم فردی که تصمیم به مهاجرت می‌گیرد چه احساسی دارد و و با چه شک و تردیدی رو بروست و در چه موقعیت سختی قرار ... دیدن ادامه ›› گرفته است.
مشهور تصریح کرد: این نمایش پس از اجرای آلمان از سوی کمپانی میدتاون مورد توجه قرار گرفت و از این کار برای اجرا در تایم اسکوار آرت سنتر دعوت به عمل آمده است. قصد داریم اواخر سال ۲۰۱۶ آن را در نیویورک به روی صحنه ببریم و سعی می‌کنیم در هر دور از اجراها تغییرات اساسی را نه در مفهوم بلکه در شکل و شمایل اجرا لحاظ کنیم.
لینک گفتگو:
http://www.dw.com/fa-ir/%DA%AF%D8%B1%D9%88%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%B4%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-%D8%AA%D8%AC%D8%B1%D8%A8%DB%8C-%D8%AF%D9%88%D9%86%D8%B2%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%81/a-18455220

فریال بهزاد و غلامرضا آزادی پس از کسب جایزه بزرگ فستیوال فیلم گورو در سئول کره جنوبی مهمان ویژه ما در اجرای نمایش "در پروازهاى خروجى بود که گم شد، ریحانه" خواهند بود.
امشب بیست و دوم آبان فریال بهزاد و غلامرضا آزادی از نمایش "در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه" دیدن خواهند کرد.